genellikle kendimi kontrol etmesini bilen bir insan olduğumu düşünüyorum ama bazen insanın bam teli patlayabiliyor tabi ki öfkelenip birilerinin kalbini kırınca buna değmiyeceğini anlıyorsun geç oluyor ama bu pişmanlığı yaşıyorum yaşıyoruz diye düşünüyorum
öfkeliysen konuşmak zarar getirebiliyor.bu nedenle öfkeli olduğunda susarak sinirimin geçmesini beklerim.
sonrakı pişkmanlık fayda vermez zaten.hayır yani
tabikide oluyorum olmaz olurmuyum. bazen öyle bir sinirlenirimki önğme kim çıkarsa çıksın çiğner geçerim. ama sonra sakinleştiğimde herkesin teker teker gönlünü alırım ve içimi dökerim böyle böyle oldu derim. tabi affeden affeder affetmeyen ilede küseriz konuşmayız.
ben genel de öfkeme yenilmemeyi öfkemizi kontrol altına almayı ve sakin kalmayı tercih eden biriyim . ancak tabi ki sabrımızın yastığı yeter be artık dediğimiz zamanlar oluyor . böyle durumlar da istemeden de olsa öfkeme yenik düşersem tabiki pişmanlık hissederim üzülürüm yahu keşke yapmasaydım dediğim olur
zamanla çok pişman olunacak şeyler yaşanmış oldu, öfkemize her zaman kontrol edecek şekilde yapmalıyız, zamanında atalarımız öfke ile kalkan zarar ile oturur demiştir.
evet insanlar birşeye çok sinirleyor öfkeyleniyor zçsonra zararla oturuyor zaten öfkeyle kalkan zararla oturur deyimide bence doğru bir teeim
öfke herzaman insanın bir an kapılıp daha sonra pişman olduğu bir duyudur. bu duygunun en kötü yanıda iş işten geçtikten sonra insanın pişmanlık duymasıdır. bu tür olaylarda insanın hemen gaza gelmeyeip iyice o anda düşünmesi gerekir. düşünmediği takdirde daha sonra baya bişman olacaktır. insan bazen yaptığı şeylerdern pişman olur. benimde tabi bu tür olaylarla karşılaşmam olağan birşeydir. bunun için iyice olayı sezmemiz gerekir. olaylarda hemen karar vermeyip empati yapmamız gerekecektir. bunun en iyi destekçiside dinimizin de bu tür olaylara karşı insanın ampati kurması ve öfkeye yenik düşmememiz gerektiğini bize anlatmıştır
öfkeme yenik düşüp çok söz söylediğim yada kırdığım çok oldu ama sonradan hep pişman olup özür dilediğim de çok oldu ben bazı kişilere yani çok sevdiklerime yada öfkeme yenik düşüp büyük yada küçük kim olursa olsun söz söyleyince hemen özür dilerim tabi bir özürle herşey geçemeyeceğini bilirim ve karşımdakinin gonlunü alana kadar elimden geleni yaparım ama bazı insanlara karşı asla tavırlarım değişmez kırdığımda daha da kırmak isterim kinim nefretim asla geçmez yıllar geçse de geçmez karşımdaki insana karşı kinim ofkem nefretim .
öfkeme yenik düşerek hiçbir zaman hareket etmedim ve pişmanlık duymadım. her zaman öfkelendigimde karar vermek için sakinlesmeyi beklerim.
ofkeme yenik dustugum zaman pek pisman olmam ama bu tabiki karsimdaki beni ofkelendirenede bagli sevmedigim birisine ofkelenmissem pisman olmam
bazen mümkündür istemeden kalp kırmış olabilir insan ama ben haklı oldugum konuda öfkelenirsem önce kalp kırmadan anlaşılmazsam eger kalp kırmaktan çekinmem ama sonucundan insan da bir vicdan algısı oldugundan dolayı pişman olması mümkündür
evet. birinin canını nasıl yakacağımı çok iyi bilirim. ve gerçekten ömrü boyunca unutamayacağı şeyler söylerim. daha sonra da karsimdakini uzdugum için en çok ben pişman olurum.
öğlene yenik düştüğümde bazen pişman oluyorum ama son pişmanlık fayda etmiyor.