çok nadir denk gelirse veririm, genellikle tartı ile çalışan veya birsey satanlara veriyorum.
dilencileri para vermemek gerekiyor belki sonuçta duygularımızla oynayabiliyorlar bir de bazıları vermeyince çok kötü hakaret ediyorlar beddualar yağdırıyorlar bazen benim de sadece cebimde ekmek parası oluyor dışarı çıkınca dilenci ile karşılaşınca bazen veremiyorum bir bakıyorum kötü laflar ediyorlar çok üzülüyorum allah ıslah etsin diyorum sonuçta onlara para vermek gibi bir mecburiyetimiz yok ama vermeyince ve veremeyince bu kadar laf işitmek de bence acımasızlık ve ben o zaman o insanların iyi niyetinden şüphe ediyorum. gerçekten ihtiyacı olduğunu düşündüğüm insanlara para veriyorum. bazen kapıya elbise falan istemek için geliyorlar onlara da yok demiyorum. sonuçta sadaka dertleri, kötülükleri, haksızlıkları def eder.
ben görünce cebimde son iki liram bile kalsa dayanamayıp çıkarıp veriyorum ama erkek arkadaşım kızıyor bu konuda gerçekten ihtiyaçlarının olmadığını çalışmaları gerektiğini falan düşünüyor aslında haklı da. bazen dershanenın önünde beklerken kadının teki gelip çocuğa süt alıcam para verin diyor abla öğrenciyiz biz de paramız yok deyince de yüzümüze bakmadan gidiyor. bilmiyorum düşününce gerçekten ihtiyacı olan insan para isterken çekinir sanki biraz ya da kendi de ihtiyaç sahibi olduğu için öğrencilerin halinden anlar onlardan istemez en azından gider başka insanlardan ister. hepsini geçtim giderken tamam anlıyorum sizi de öğrenci olduğunuzu bilmiyodum falan der. kadın zaten çingene gibi bi şeydi belli yalan söylüyor çocuğa da süt falan almıycak ama nasıl böyle kaba olabiliyor aklım almıyor. surat ifadesi de hala gözümün önünde amaan çekil şurdan der gibi yüzümüze bakmadan üstelik hiç yüzü de kızarmadan gitti. bilemiyorum allah ıslah etsin
genellkle benim elimde de para olmadığından veremiyorum. bazen üzülüyorum çocuklara veriyorum genel olarak. bazen de sürekli istiyorlar gibi geliyor yada alışkanlık haline getirmişler gibi vermiyorum sitem ediyorum. haberler de dolandıranları görünce güvenim kırılıyor herkese vermiyorum kısacası.
eskiden veriyordum, şimdi asla vermiyorum, vermem. gerçek fakir ve ihtiyaç sahibi dilenmiyor.
yani sıklıkla veririm ama erkek dilenciyi asla boş çevirmem mutlaka veririm
hayıe, hiç vermem... kimbilir üstlerinden ne kadar çıkacak... duygu sömürüsü yaparak, milleti kandırarak kimbilir kaç lira topluyorlar öyle....
ya ben genelde vermiyotum dilencilere para ...
günümüzde o kadar dilenci varki insanlar artik bu işi meslek haline getirdigi için türkiyenin her yerinde yayilmiş durumdalar.üstüne üstünlük birde suriyeliler de başimiza çikti.artik kimin ihtiyaci var kimin yok insan anlayamiyor.bende o yüzden önceden veriyordum ama şuan o kadar vermiyorum gerçekden meslek yapmişlar.saglamlar bile dileniyor.
genelde vermemeyi tercih ediyorum. ama allah biliyor ya. sırf sadaka niyetiyle verdiğim de olmuyor değil.
evet dilencilere para veririm ama gunumuzde dilenciler oldukca yaygınlastı bu yuzden iyi niyeti suistimal ediyolar ihtiyaci olanda var olmayanda bu yaptiginiz iyiligin yerini bulmasi icin en iyisin hayir kurumlarina yardim etmek
hayır asla vermem. gerçekten paraya ihtiyacı olanları görüyoruz, ya çöpten demir-kağıt veya ekmek falan topluyorlar, niçin, çünkü dilenmeye- dilencilik yapmaya utanıyorlar. dilencilere de bakacak olursan birçoğunun eli ayağı tutuyor ve keyfî olarak yani maddî olarak geliri güzel bir iş olduğu için dilencilik yapıyorlar. dilencilerin üstünü aradığında yüzlerce tl bulursun ve bu sadece 1 günlük hasılat oluyor. bi keresinde bi dilenci çöpe 5-10 kuruşlardan atmıştı 2 avuç dolusu. neden mi, çünkü o parayla uğraşma gereği duymadı, belki bi 20 lirayı o an çöpe atmıştı. bi ara da tramvayda bi kadın, kocasıyla dileniyor, kocası tekerlekli sandalyede, ve kadın tramvayda yere oturdu ve çantasındaki paraları eteğinin üzerine döktü, bir kısmını cebine koydu, bir kısmını da tekrar çantasına attı, ama belki yüz tl den fazla bozuk para vardı o an, ve eminim ki kağıt parası da vardı onun. başka bi ara da eve bi dilenci geldi. biz bahçedeydik ve annem bana 1 tl verdi o dilenci bozuntusuna vermem için. teyze bana dedi kulaklarım ağır duyar, gözlerim görmez, nolur bana para ver dedi. ben de dedim ki annem gil evde değil, neyse al 1 tl dedim. o da ne yalan söylen de, bahçedeler ben gördüm dedi. ee hani gözlerin görmezdi dedim, bişey demedi gitti. bu gibi duygu sömürüsüyle zengin olan dilencileri de gördükten sonra bi karar verdim ve artık her ne olursa olsun dilencilik yapan hiç kimseye para vermeyeceğim. bir yıldır falan da hiçbir dilenciye para vermiyorum. ama geçenlerde çarşıda çöp kenarında ekmek kırıntıları toplayan, muhtaç olduğu her halinden belli olan, fakat ona rağmen dilencilik yapmayan bir adam gördüm ve ona 3 tl para verdim mesela. emin ol ki o adam dilencilik yapsaydı 5 kuruş bile vermezdim ona. biz de böyle bir delikanlıyız yani :)
dilencilere para vermek yerine kendi çevremde ihtiyacı olan kişileri araştırıp onlara yardım etmeyi tercih ederim.
bazen vermek durumunda kalıyorum
dilenciye vermem ama yaşlı amcalara teyzelere veriyorum çünkü onlar o yaşlarında mendil satıyorlar dilenmiyorlar.
genelde veririm çünkü önemli olan niyet
nadirende olsa veriyorum gerçekten ihtiyacı olduğunu düşündüğüm kişilere tabiki
gerçekten dilenciyse olabilir
bazıları meslek edinmiş onlara vermemeliyiz