yaptığım tek pişmanlık geçen günlerde maaşımı 2 günde bitirmek olmuştu eve bir yararım olmadı bu ay ve kafama çok taktım bu durumu halada takmaya devam ediyorum benim gibi biri maaşını nasıl iki günde bitirir diye hayatımda yaptığım en büyük pişmanlık bu olmuştur başka bi pişmanlığım olmadı olmasınıda istemem.
bazı insanlara çok fazla değer verdiğim ve onlara güvendiğim için çok pişmanım. çünkü hepsi beni yarı yolda bıraktı. ben onları ne kadar çok düşündüysem onlar beni o kadar az düşündüler. o insanlar için yaptığım her şey boşunaymış. sadece kullanılmışım diyebilirim. ama bundan sonra hiçbir insana haddinden fazla değer vermeyeceğim ve güvenmeyeceğim. zaten artık bu ikisini hayatımda uyguluyorum.
keşkelerim çok oldu bu hayatta hangisini söylesemki okumadım okusaydım sevdigim evlendi engelliyemedim keşke engelleseydim keşkeler çok bizde
hayatta çok pişmanlıklarım var. ilk önce 20 yaşına tekrar dönmek ve hayatı o yaşımdan itibaren tekrar yaşamak isterdim. yaptığım en büyük hatalardan biri eğitim alanında olan eksikliklerimdir. en azından kendimi bir alanda geliştirmek iyi olmaz mıydı? daha araştırmacı, sorgulayıcı olabilirdim. insanları daha iyi tanımak için biraz daha gayret gösterirdim. insanlara hemen güvenmemeyi öğrenirdim. herkesi kendim gibi sanmazdım. daha çok insanlarla diyalog kurar ve işimde belli bir kariyere gelirdim. daha dikkatli olmayı isterdim. daha birçok hatam var.
insanların arkamdan iş yapmasını ve öyle insanlardan uzak durmadığım için çok pişman oldum. keşke onlarla hiç konuşmasıydım.
hayattaki en büyük pişmanlığım ailemi dinleyip istemediğim bir bölüme gitmek.
dokuzunca sınıfta konuları tam anlayamamak çalışmamak. ama geç değil onuncu sınıftayım bakalım çalışıyorum. hadi hayırlısı. bide kuzenimin anlatıyor "bir ara arkadaşım gelmişti çok sevdiğim arkadaşım sonra diğer sevdiğim arkadaşım gelmişti ve çok sevdiğim arkadaşımın yanına gittim ama diğerini almadım. arkadaşını sattım" evet kuzenim garip bir anısıyla bize heyecan verdi. sevdiğim kıza sevdiğimi söylemek uzaktan sevdik yakın dedik. keşke demeseydik.
insanlara fazla defmğer vermek ve inanmak en büyük pişmanlığım oldu hep. insanlar hep güvenimi bosa çıkarıp,iyi noyetimi suistimal ettiler. insanalra fazla değer vwrmek, güvenmek inanmak sonucu hayal kirikliği yaşmak kaçınılmaz bir sondur. kimseye hak ettiğinden fazla değer vermemek lazım.
herkesin hayatta bir pişmanlığın vardır. benimle geçmişimde bir pişmanlıklarımı oldu mesela en yakınima güvenmek oldu. bu saatten sonra zaten hiç kimseye güvenmiyorum ,kimseye değer de vermiyorum.. çünkü hak eden insana değer verilir ,hak eden insana güvenirsin artık ben güvenmek ve değer vermekten kaçıyorum yani kimse hak etmiyor çünkü.