bilmece bildirmece el ustunde kaydirmaca
bilmece bildirmece dil ustunde kaydirmaca
ben giderim o gider yanimda tin tin eder
carsidan aldim bir tane eve geldim bin tane
gokte ucar kanadi yok sekere benzer tadi yok
bilmece sözlü edebiletın bir ürünüdür özelliklerini sayacak olursak
1) genellikle soru formundadır
2)anadolu sahasında tabuzgu, nen, temizig gibi isimleri vardır.
3)muamma: aşıklık geleneği
4) lügaz: divan geleneği
5) askı: bilmece geleneği, halk edebiyatı
-tahşpmaca, cumbak, metal, tapcan, tamızsık gibi isimlerle anılır.
bilmeyiceye divan-ı lügati't türk'te bilgi verilir.
doldurma sözcükten sonra asıl soruya geçilir. bazı örnekleri vardır bunlar şunlardır
dayım içinde kapağı dışarda
kendi içerde ağzı dışarda
bayu uzun yüzü kara
içi kara dışı ak (baca)
deniz dibinde dalga
suda dumansız tekne
suda ayrılır karada bayılır
kanadı var uçamaz karada kaçamaz (balik)
tasaları dinletir, çocukları sevindirir
hasnetler kavuşturur, dangınları barıştırır (bayram)
bilmeceler sözlü edabiyat ürünlerindendir görsel ürünler zamanla söze dökülerek bilmeceler ortaya çıkmıştır.
bazı bilmeceler şöyledir:
bilmece bildirmece el üstünde kaydırmaca?
cevabı sabundur.
kıllıdır sarkar elleyince kalkar?
cevabı kedi kuruğudur.
kulağından tuttum köküne kadar soktum?
cevabı çizmedir.
biz biz idik otuz iki kız idik ezildik büzüldük bir kenara dizildik.
cevabı diştir.
mavi altas makas kesmez iğne batmaz yere düşmez.
cevabı gökyüzüdür.