kendi cabalarimla üniversiteyi kazandım hiç kimse yardım etmedi hiçkimse beni dersaheneye göndermedi.
hayatta çok bir şey başardığımı düşünmüyorum. başarı zor yollardan geçiyorsa, ki genelde öyledir kolay yolu seçenlerdenim. başarılarla dolu bir hayatım yok. sıradan bir hayat işte.
sanırım sonunda ayrılık olacağını bile bile sevmeyi denemek ve başarmak en büyük olanıydı. kaç insan ayrılacağını bile bile seve bilir ki ? ben sevdim başardım ve sonunda hüzün oldu ama genede sevmeye devam ettim. sizce en büyük başarı bu değil mi?