''asla, asla demeyin'' diye bir söz vardır. kesinlikle insan büyük lokma yemeli, ama büyük söz söylememeli. hayatın ne zaman, kime, ne getireceği hiç belli değil. hep söylediğim, inandığım gibi ''kimse sınanmadığı günahın masumu değildir'' o yüzden asla kelimesi fazla iddialı benim için. söylerken dikkat etmeli. yoksa hayat itinayla tükürdüğünü yalatabilir insana.
mesela bundan sonra kimseye inanmam ve borç vermem
asla demek yanlış insanlık hali büyük konuşmamak lazım ama yapmam dediğim şeyler var tabiki. mesela kul hakkı yemem, haram para evime sokmam, iftira atmam ki zaten bunları yapmama nedenim allah korkusu kendime yakıştırmam doğru bulmam. eşimi aldatmam aldatmaya çok karşıyım. ne olursa olsun çocuklarımı annesiz bırakmam allah ömür verdiği sürece. hak yememeye çalışırım. bildiğim kadarıyla hiç yemedim de ama dediğim gibi insanlık hali bazen bilmeden bile yapılmış olabilir. ama allah içimizi biliyor sonuçta o yüzden korkmuyorum.
bir daha okursam aynı sınıftan bir kıza aşık olmam :)