ben çok guzel bir çocukluk geçirdiğimi düşünmüyorum çünkü annem tarlaya gitmiş gitmiş babannem bize bakmış onada bakmak denirse eğer çünkü bize bakmamış sadece biz kendi bahcemizin içinde oynamisiz o kadar. daha sonra zaten köy hayatı nasıl olursa yok geçti yani perişanlık perişanlık rezalet içinde geçti. biz sürekli su getirirdik çeşmeden eve. bulaşık yıkamak için cesmeye giderdik. tarlaya çalışmaya giderdik ve bir sürü sıkıntı vardı.
çok güzel bir çocukluk yaşadım. hem ailem açısından, hem okul, hem de mahalle arkadaşlarım açısından çok şanslıydım. sokakta oynayabilen çocuklardık biz. aynı zamanda teknolojinin yeni çıktığı ve bizim faydalanmaya başladığımız yıllardı.
çocukluğuma dair içimde kalan fazla bir uhde yok şükür. keşke hep o dönemlerde yaşasaydım ve büyümeseydim dedirten güzel yıllardı.
çocukluğumu doyarak yaşadığımı inanmıyorum çünkü hep bir okul ev arasında gidip gelme ve hayat çok tehlikeli olduğu için okula bile annemiz babamız bırakıp aynı şekilde eve getiriliyordu hiçbir sosyal aktivitemiz etkinliğimiz yoktu o zamanlar zaten sinema tiyatro gibi şeyler de çok fazla olmadığı için sürekli evde ders çalışarak kitap okuyarak ir çocukluk geçirdim şimdiki aklım olsa ve hatta şu an kendi çocuğum olsa onun sürekli bir yerlere götürürüm sinema tiyatro kafeler ve ona arkadaş çevresi yaptırıp dışarı çıkmasına izin veririm tabii ki kendi gözetiminde olmalı bu bir çocuk için en önemli şey arkadaşları ile geçirdiği güzel şeylerdir güzel oyunlardır zaten burada formal öğrenme gerçekleşir dışarıda bir arkadaşından gördü iyi bir hareketle yeni bir şeyler ortaya çıkarabilir çocuk tabii ki kötü formal öğrenmeler de vardır bunlar da iyi olanların yanında pek umursamayacak derecededir küfür etmek tükürmek ve benzeri şeyler bir çocuğa ödül verilerek unuttur olabilir çocukluk arkadaşlardır oyunlardır oyuncaklardır birçok oyuncağımızı tabii ki oldu ama hiçbir şey sıcak bir arkadaş ortamında oynanmadı için evde kendi kardeşlerimle oynadığım için güzel bir çocukluk geçiremediğimi düşünüyorum.