en büyük fobim sanırım köpek korkusu. köpeklere karşı antipati oluşturmuş birisiyim. aslında onları severim ama tehlikeli olduklarını düşünürüm. ve sanki saldıracaklar mış hissesini yaşadığım için köpek gördüğüm zaman kalp atışlarım hızlanmaya başlar bacaklarım titremeye başlar. çok rahatsız olurum ve yolumu değiştirmeye çalışırım. ayrıca yükseklik fobim vardır. yüksek bir balkondam aşağıya pek bakamam bu beni korkutur baş dönmesi oluşur ve rahatsız olurum bu yüzden aşaya pek bakmamaya ve camdan çok kafamı uzamamaya çalışırım. karanlık fobisi vardır tek başıma kaldığım zaman elektrikler giderse karanlık fobiis oluşur ve korkmaya başlarım hemen bir komşuya sığınırım.
en büyük fobim karanlıktır belli bir sebebi yoktur ama küçüklüğünden beri karanlıktan çok aşırı korkarım aranlık bir yerde tek başıma kalamam illa yanımda biri olması gerek her yer karanlık evde tek başınayken sesler duyuyorum böyle önünden bir şey geçiyor iyi oluyor ve benzeri
en büyük fobim yaşamak. bir anca önce göçüp gitsem diyorum şu gezegenden.
sanırım yüzmek. denize dahi bakamıyorum gönğl rahatlığıyla ama bunun neden olduğunu gerçekten bilmiyorum ve aşamıyorum
ben yuksekten cok korkarım. köprü ve üst geçit gibi yerlerden kesinlikle tek başıma geçemem ,köprü veya üst geçit üzerindeki insanların varlığı biraz olsun beni rahatlatır.
yüksek biyere çıkmadan korkarım fare ve boceklerdenkorkarım ayıdan korkarım bunlar dirns benimle gelirsek bunu bende bilmiyorum.
köpekten ve yilandan çok korkarim.
bide yükseklik korkumda var tabi.
şuana kadar hiç düşünmedim. heralde benim hiç fobim yok. dur dur şimdi düşününce aklıma geldi. karanlıkta bir oda veya buna benzer bir yerlerde, tek başıma kalmak. sebebine gelince de hiç bir fikrim yok. sanırsam korku dan kaynaklı olabilir.
en büyük fobim faredir ölüsünden bile korkarım onun dışında bir fobim yok
yükseklik korkusu vardi önceden sonra geçti sabır gösterince geciyor