bu garip bir sorudur. insanlar doğası gereği yalan söylemeye ihtiyaç duyarlar. bazıları bunu alışkanlık haline getirerek bir hayal dünyası oluşturabilir. bu çok tehlikeli bir durumdur çünkü bağımlılık ve sürekli yalan söyleme ihtiyacı hissederler. bu kişiler doğruyu söylerlerse azarlanacaklarını, dışlanacaklarını hissederler. ama farkına varmadıkları bir olay var bu insanlar bir zaman sonra yalanları anlaşıldığı için güven duygusunu kaybetmeye ve arkadaşlıklarını kendi elleri ile bozmaya başlar ve yanlız kalırlar. bu süreçte ise suçu kabullenmeyerek baheneler üretir ve etrafındaki insanları suçlar hale gelirler. bu sorun da zamanla öz güven eksikliğine ve kişilik problemleri meydana getirir.
evet zor durum kaldığım zaman yalan söyledim oda ole çok önemli yada olay olacak kadar yalan değil ufak tefek yalanların oldu tabi ki.
ben pek söylemedim çok nadirdir yalan söylemem rahatsız olurum elbet birgün ortaya çıkınca kimsenin güvenini kaybetmeyim diye söyle yalan soylemisimdir birinin bişeyi olmuştur ozaman saklamak zorunda kalırsam yalan söylerim diğer konularda aileme felan diyemem bu yüzden
zor durumda falan kaldığımda yalan söylemişim 1 ama 1 hafta sonra tekrar doğrusunu söylemişimdir. çünkü ben yalan söylemeyi gerçekten de sevmiyorum kendime yakıştıramıyorum ve bu zamana kadar da yalandan nefret etmiş insanımdır. yani orada bile kalsa yalan söylediğini de aradan birkaç gün sonra doğruyu söyle ben her zaman tercih ediyorum. orada devamlı yaptığım bir şey değil kişiye göre değişiyor. öyle söyleyeyim mesela kendi aileme siz orada kalmışsam yalan söylemişimdir ama doğruyu iletmiş şimdi eğer başkası için geçerliyse hiçbir şekilde zorda bile olsam asla yalan söylemem.
yani zor durumda kaldiğimda cok kez yalan konuştum
küçük yalanlar söyledim ama beni buna mecbur bıraktılar yoksa yalan söylemem . sadece aileme yalan söyledim onlarda küçük yalanlar.
yani hayatimin belli basli noktalarinda olmadi degil,ama buyuk yalanlar degil tabi ki.
zor durumda kaldığında yalan söylemişimdir