her istediğimi yapardım olmasa da her istediğim olurdu bütün her yere borç yapardım istediğim her şeyin en güzeline alırdım en güzel evler de otururdum sonra öleceğim öleceğim duyduğum zaman önce ağlar sonra da yapamadığım şeyler yapardım
herkesle helalleşir sonra kendimi dinime adardım. malım mülküm neyim varsa bağışlar son saniyelerimi de dünyaya "adaletin bu mu dünya ?" deyip kelimeyi şehadet getirerek geçirirdim.
insan bir saat sonra öleceğini bilse çok korkar ve bunun verdiği korku ile insanın aklına yapacak bişe gelmezdi diye düşünüyorum. o esnada korkumu yenebilirsem bir saat doya doya geçmek isterdim. yada sevdiğim kişi ile doya doya bir saat geçirmek isterdim. ama öleceğimi benden başkasına söylemedim. çünkü yanımdaki kişiyi böyle korkutmak istemem.
zaten bir spnranölecgizn. onu düşünmeden gecmeyelim, ölüm her an ,her nerede olursak olalım ölüm aklımızda olsun.
kimseye hiçbir şey çaktırmam. gider herkesi tek tek görürdüm. ailemi özellikle daha sonra sessizce vedalaşırdım.