zaman ilerledikce her şey artıyor tabi yeni bilgiler yeni şeyler ögreniyorsun ve bunlarda düşünmeni arttırıyor.
tabi nasıl artmasın ki bı hüzün çöküyor insana, sabahtan akşama kadar yaptıklarını gözden geçiriyor insan.. yada geçmişinde ki olan olaylar yapmış olduğu hatalar, pişmanlıklar, hayal kırıklığı, üzüntü, sevinç hep bu saatlerde kendini belirtiyor hatırlatıyor insana. herkesin uyuduğu sadece 4 duvarla kendinin bulundugu bir yerde düşünmesin de ne yapsın insan kendine zaman ayirabileceğin en güzel saatler bu saatler ama kafan dolu ki bunların tadını çıkaramıyorsun hüzün tetikliyor insanı bu saatlerde en sevdiği saatler bu saatler olabilir.
vet saat ilerledikçe özellikle gecenin ilerleyen saatlerinde insanın kafasındaki düşünceler çok daha fazla artış gösteriyor. gün içerisinde gitgide artan bu düşünceler özellikle yatağa girdiğimiz zaman çok daha fazla bir dereceye çıkarak resmen nirvana'ya ulaşıyor. insan bazen kafasında biriken bu düşünceler yüzünden sabaha kadar uyuyamıyor. düşünceler birbirini kovalıyor bir şey düşündüğümüz zaman bazen ardı arkası kesilmiyor resmen. gün içerisinde çok daha fazla şey de uğraştığımız için kafamız daha doğrudur ve bu yüzden günün erken saatlerinde düşünceler kafamızı yormaz ancak böyle zamanlarda hayatlarında olup bitenleri çok daha fazla düşünmeye verirler kendilerini.özellikle gecenin ilerleyen saatlerinde el ayak çekildikten sonra insanlar kendisi ile daha çok baş başa kalır ve hiç akla hayale gelmeyecek şeyleri bile kafalarında kurarak düşünmeye başlarlar.
artmazmı sanki zaman ilerdikçe daha da düşünceler herşey artıyo aklımıza herşey geliyo ağlamak bile sanki gece daha güzel bana göre hele şuan yağmur sesiyle
bende nedense oyle oluyor,gece saat ilerledikce nedense,dusuncelerim yogunlasiyor.:)