en zor anım heralde eşimin trafik kazası geçirdiğinde yoğun bakım önünde ölecek mi kalacak mı doye sonucunu beklediğim andı ve 8 aylık hamileydim . en benim için geçmeyen ve unutamadigim tek an o andır . allah kimseye yasatmasin . kendini düşünüyorsun çocuğunu eşini ne düşüncegin karışıyor . ve allaha şükür yogun bakımdan çıkmıştı ama yüzü taninmayacak haldeydi yüzüm nasıl dediğin de kitlenmistim onu hatirliyorum cevap veremedim ama benim için zaten önemli olan yaşıyor olmasıydı . allahıma şükürler olsun hem iyileşti hem yüzü sanki hiç kaza gecirmemis gibi normale döndü allah evladına bağışladı desem yeridir .
herkesin hayatında gerek özel, gerekse genel olarak zor zamanlar olmuştur. mühim olan bu zorluklara göğüs gerebilmektir. kimsenin hayatı kolay değil, önemli olan ne kadar zor olduğundan ziyade, bizim bunlarla ne kadar baş edebileceğimizdir. unutmamak gerekir, kendinizi en iyi siz anlarsınız ve size ilk önce siz yardım edebilirsiniz.
evet sonra onlara maruz kaldıgım çok oldu mesela bir kere lisedeyken yaptığım proje ödevini evde unutmuştum ve bunu kimseye inandıramadım. o kadar emek vermiştim ki en yüksek puanı ben alacağım biliyordum o yüzden çok mağdur oldum. evimde uzakta olduğu için tekrardan gidip ödevimi alamamıştım hala hatırlar üzülürüm. yani biliyorsunuz evde unutulan şeye inandırmak çok zor insanlara o yüzden kendimi çok mağdur hissetmiştim ve çok üzülmüştüm ağlamıştım bile.