galiba evet bazı zamanlarda böyle durumlar olabilir.
bence olabilecek birşey kişi nefret ettiği kişiyi zamanla daha fazla tanır ve bir yerden sonra aşık olabilir
evet bu doğru bir şey benim de eşime aşkım nefretle başladı. nefret ediyordum yani 10 ay boyunca benim peşimden koştu hiçbir şekilde bırakmadı beni ben git dedikçe devamlı arkamdan geldi. şikayetçi bile olmuştum ondan sonra eşimi gerçekten de büyük bir aşkla sevdim ve kaçtım. çünkü benim ailem istemediğinden dolayı kaçmıştım. yani sonuçta nefret de bir duygu önemli olan tiksinmek insan birinden tiksindimi o kişiyi bir daha hiçbir şekilde aşık olamaz veya sevemez nefret de duygu olduğu için aşka dönüşebilir, sevgiye de dönüşür. ondan dolayı ben gerçekten de bu söze katılıyorum. ben kendim yaşadığım için biliyorum insan birini istemeyince gerçekten de onunla oluyor yani şu an çok şükür ömrümün sonuna kadar rabb'im izin verirse eşimle beraber olacağım mezara kadar yani gerçekten doğru olduğuna eminim ki; yüzde seksen katılan insan vardır.
en büyük aşklar nefretle başlar değil de, bazı aşkların nefretle başladığı doğrudur. tabii bu aşklar büyük olmayabilir, yarıda kesilebilir, efendim bu aşkların yerine aldatmalar alabilir falan. bu tam olarak doğru bir söz değildir. bu yüzden en büyük aşklar, birbirini çok iyi tanıyan, birbirini çok iyi anlayan, birbirini çok iyi tamamlayan insanların yaşadığı aşklardır. ve günümüzde böyle bir aşk asla yok. olmayacak da. herkes aşkım, aşığım, bebeğim falan filan geziyor, ama böyle bir herkese sevimli görünme çabaları, bence içlerindeki yaşadıkları sorunların dışa vurumudur sadece.
bence yanlış bi tanımdır ama insanlar nefret ettikleri kişiler sürekli yanında olduğu için bu nefret aşka dönüşür zamanla