osmanlı sanat ve kültür çevreleri içinde 16 yüzyılda irak'ın ve özellikle bazı tın kuaför necef kerbela ve basra gibi yerleşim merkezlerinin ayrı bir yeri vardı bardak ve kerbela iran çağatay ve anadolu şairlerinin etkilerinin birleştiği fren merkezi durumundaydı bırak bu özellikle fuzuli'nin yaşadığı bağdat safevi ve osmanlı hanedanlarının ele geçirmek için çeşitleri bir bölgeydi o dönemde bu bölgelerde yaşayan türk yazar ve şairleri azeri lehçesi ne kullanıyorlardı 13 yüzyıl sonlarında yaşamış hasanoğlu ünlü mutasavvıf şair nesimi ve sivas sultan'ın kadıburhanettin bu rada sayılabilir aynı yüzyılda hatayı mahlasını kullanan şah ismail de azeri lehçesiyle yazdığı şiirler ile anadolu alevileri üzerinde etkili olmuştur anadolu edebi geleneklerinin yerleştiği ve oldukça güçlü şairlerin etiştiği bu dönemde başta sultanlar ilginç bir durum şah ismail şiirlerini türkçe yazmasına karşılık anadolu'daki rakibi yavuz sultan selim'in divandaki şiirleri farsça kaleme almış olmasıdır çağatay alanında ise ali şir nevai her türde verdiği eserleri çağatay edebiyatının klasik bir nitelik kazanmasına çalışıyor parçanın karşısında türkçe'nin savunmasını yapıyordu işte fuzuli osmanlılar safeviler arasındaki egemenlik kavgasının en etkin olduğu bir dönemde bağdatlı yetiştiği şiir yek bağlılığı kime eserlerini safari ileri gelenlerine itiraf etmesi yüzünden osmanlılardan beklediği itibarı görmedim anadolu divan edebiyatının gerek biçim gerek içerik bakımından en başarılı ürünlerinin verildiği dönemde fuzuli istanbul'dan uzak bir yerde bu gelişme önemli katkılarda bulunacaktır ilimsiz şiir temelsiz bir yapıyor benzeten 3 dilde de türkçe arapça farsça şiirler yazan fuzuli'nin özellikle lirik gazelleri ve leyla ile mecnun meselesindeki ustalığı gerek çağdaşlarını gerek sonraki kuşakların şairlerini derinden etkilemiştir