daha ehliyetim yok iken babam ankara ya gitmişti başka bir arkadaşının arabası ile bende bizim yanı babamın arabasını kaçırmıştım tabi tek başıma değildim yanımda ehliyeti olan arkadaşlarım da vardı baraja gidecektik ve akşama yetişmek zorundaydık baraj yaşadığımız yetin yaklaşık 15 20 km uzaklıkta bir yerde idi biz 5 kişi toplandık ve yola çıktık ama akşama dönmemiz gerekiyordu çünkü akşam babam yoldan gelmiş olacaktı neyse biz yola çıktık ehliyeti olan arkadaşa yolu tarif etim ve yavaş yavaş gitmeye başladık arabamızda biraz eski bir arabaydı 93 model bir arabaydı daha önceden bir sürü sorunları olmuştu harareti çok çabuk çıkabiliyordu bir ara ailecek mesirelik bir yere gittik dağın başında gelirken radyatör borusu patlamıştı ve bembeyaz duman sarmıştı her yeri ve telefon çekmiyordu dağın başında zifiri karanlık vardı bizimle birlikte gelen babamın arkadaşı da vardı ama farklı arabada gelmişlerdi onlar önden gidiyordu bizi fark etmediler biz yolun kenarında kalmıştık ama belli bir süre sonra telefon çekmişti ve babamın arkadaşı gelmişti bizi halt yardımı ile en yakın şehir merkezine bıraktı sanayiden 1 gün boyunca araba çıkmamıştı daha öncesinden de bu tür olaylar arabanın başına geliyordu neyse konuyu fazla dağıtmadan bu korku içinde biz baraja varmıştık yaz günüydü ve hava saat 8 gibi falan kararıyordu barajın bir üst tarafı var birde alt tarafı vardı biz üst tarafında duruyorduk bir de dedik ki aşağı tarafa bakalım arabayı aldık iniyoruz arkadaşlarımdan birisi bagaja bineceğini söyledi bende dedim saçmalama bagaj kapağı kafana vurur yok bineceğim dedi bende tamam bin bakalım dedim yerler çukurdu falan bende iyice kafasına çarpsın diye çukurlara girip çıkıyordum neyse en aşağıya indik bir de ne görelim babamın arkadaşları balık tutuyorlar onların yanına gittik oturduk bu arada arabanın aks i kırılmış çukurlara çok girdiğim için arabanın önü baraja doğru bakıyordu neyse akşam oldu toparlandık falan bindim arabaya fitese taktım geri fitese araba gitmiyor aks kırılmış herkesleri aradılar ve bu arada babam da gelmiş zifiri karanlık oldu ve babamı falan çağırdılar 3 tane çelik halat kırdık eve gidene kadar böyle bir anımdı
arkadaşlarımla dışarıya çiğköfte yemeğe çıkmıştık yemeğimizi yiyene kadar bi sorun yoktu ama yemek bitince parayı ödeme kısmında kadın afiyet olsun dedi ve bende karşılık olarak afiyet olsun dedim :( parayı nasıl verdiysem o anda uçtum oradan bi dahada gitmedim :)
çocukken ingilizceyi okumuyordum. tüm notlarım hep düşüktü. ama arkadaşlarım iyi biliyorlardı. yeni ingilizce öğretmeni gelmiş, her kezle tanışıyor,ama ingilizce. her kez kalktı. kendini tanıttı. ben de 10, bilemezsin 11 tane söz biliyorum. onların da anlamını bilmiyorum. sıra bana geldi. kalktım, i'm fish dedim.ne dediğimi de bilmiyorum. her kez gülüyor. öğretmen de güldü. ama ingilizcemin ne kadar kötü olduğunu gördüğü için yıl sonuna kadar bana bir daha ingilizce soru sormadı. ve ben universiteye kadar hiç bir zaman ingilizceyi öğrenmedim. hatta nefret ediyordum. ama şimdi turizm okuyorum
bir ünlü mekanın merdivenlerinden düşmüştüm.yerin dibine girdim o gün.hala daha unutamıyorum o anı.oturup bir de gülmüştüm kendime.insanların bana bakışları da çok komikti.hala daha aklıma geldikçe gülüyorum.ama bir daha yaşamak istemem o anı neyse :)