herkesin hayatı kendine göre güzel veya kötü tabi ama insan kendininkiyle kıyaslayacak bir hayatı her zaman arıyor bir olay sende olmaz başkasında olur o hayatı istersin yine başka olaylara yine aynı paradoksa girersin ama gerçeğe döndüğünde yaşadığın hayat yine seninki oluyor en acısı da bu galiba bana göre ya da bana göre hayat acı
hayat değilde dünya cok acımasız sevdiğin insanla olamadıktan sonraa :(
aşık veysel'in dediği gibi iki kapılı bir han, uzun ince bir yol hayat. nasıl bir yolculuk olacağı biraz kader, biraz da kendi elimizde.
hayat ezansız kametle kametsiz ezan arasındaki yolculuktur. bu yolculukta sürekli yeni kişilerle tanışır, yeni yol ayrımlarında tereddüde düşer, düşer, kalkar, ağlar güleriz. bu yolun geriye dönüşü maalesef ki yoktur. sürekli ileriye doğru gideriz. arkamızda ne olduğunu ancak gözümüzde canlandrıp hatırlayabildiğimiz kadarıyla biliriz.