fala inanmam ama demişler ya fala inanma, falsız da kalma, kuşadası'nda bir gün sahilde yürürken bir çingene kadın ille el falına bakacağım dedi. dedim hayır, inanmıyorum, para da vermem böyle şeylere.
dedi seni ben çok sevdim para almayacağım. istemiyorum dedikçe inat etti elimi aldı avucuna ve başladı anlatmaya.
ben hiç renk vermedim. tepki göstermedim söylediklerine.
sonra dedim bitti mi? bitti dedim. dedim bilemedin işte.
attın tutmadı. benim dedim çocuklarım var. zira çocuğum olacakmış gibi konuştu hani yokmuş da.. bu sefer işte allah çocuklarını bağışlasın onların hatrına at şuraya bir beşlik falan..
dedim baştan para vermeyeceğimi dedim, zorla baktın. çocuklarımı katıp da duygu sömürüsü yapma kanmam.
vermedim.
ben yürümeye devam ettim, o arkamdan söyleniyordu.
:)
fala inanma falsız kalma demişler. inandığım söylenemez fakat baktırırım arada hoşuma gidiyor en azından heyecanlı oluyor. bakanlar da ayrı bir hava baktıran da ayrı bir heyecan o atmosfer farklı oluyor.