ben ilkokul arkadaşlarımla görüşüyorum çocukluk arkadaşlarım olduğu için daha keyif alıyorum görüşmekten
yaşadığım yer küçük bir yer olduğu hepsiyle kesin bir yerde denk geliyorum tabi başka illere gidenlerde oldu onları göremiyorum ama özellikle görüştüğüm birçok arkadaşım var ilkokuldan
hayır görüşmüyorum.küçükken hep derdik biz büyüyünce hep beraber oluruz hiç ayrılmayız diye ama öyle olmuyor.unutuluyor gidiyor herkes.ilkolkulda tüm arkadaşlarla öyle konuşurduk,ortaokula geçtik gine aynı,lisedekilere aynı fakat hepsi farklı kişiler anlıyacağın verilen tüm sözler unutulup gidiyor.seni candan seven,gerçekten arkadaşın ise zaten o seni bırakmaz sen onu bıraksan bile.ileride arkadsşlarından hiçkimse yanınds olmuycak hepsi menfaat için kalabalık olmak için hep birlikte dolaşmak ister.sen gerçek arkadaşını tanımak istiyorsan kavgada anlarsın sana karışan biri olursa ilk o koşar.böyle 3-4 kişilik kalabalık elinde tesbih olan sipsiler vardır her ortamda işte onların yüreği falan yok hepsi ciğersizin teki gerçek dostlar onları yıkıp geçer.
bir tanesi hariç ilkokul arkadaşlarımdan görüştüğüm hiç kimse yok.