eski türklerde ölüler için yapılan cenaze törenlerine yuğ denirdi. çin kaynaklarında da sık sık rastlanan yuğ törenlerinde bir insan ölünce cesedi çadıra koyulur onu sevenler ve akrabaları birer hayvan getirerek önünde kurban eder daha sonra çadırın etrafında ağıtlar yakılıp feryat ederek at üzerinde yedi defa dönerlermis. eski türk inanışında ölmüş atalar için saygı göstermek önemliydi. türkler ruhun ölmediğini kabul ederlerdi. ölen kişiyi silahı, kıymetli eşyaları hatta atıyla gömme çok yaygındır. atın da sahibi ile dirilip birlikte yolculuk yapacağına inanılırdi. kök türklerde ise yukarda anlattığım gibi çadır içine koyulur çadır etrafında at yarısı yapılır, ölü serveti ve atı ile birlikte yakılıp, kül ve kemikleri bir yıl sonra yapılan törenler ile mezara koyulur tekrar at yarışı yapılır mezarın üstüne öldürdüğü düşman kadar taştan yapılmış küçük insan heykelleri dikilir buna balbal denirdi. ardından da ölü aşı denilen yemek dağıtılırdı. insan öldüğüne pişman olur diyerek bitiriyorum.