aslında sözün tamamı şöyledir:
"insan 16 yaşındayken dünyayı değiştireceğini düşünür. 18 olduğunda düşünceleri sert bir kayaya çarpar. 20 yaşına geldiğinde hiçbir şey değiştiremeyeceğini anlar. 25 yaşına geldiğinde ise dünyanın onu değiştirdiğini farkeder. ve insan 25 yaşında ölür, 75 yaşında gömülür." sözün orjinalı bu şekildedir. sanırım demek istediği 25 yaşındayken hayallerinin peşinden koşmayı bıraktığı ve bu kararı alıncaya kadar 16 ve 25 yaş yılları arasında çektiği sancılı süreç ona bu sözleri söyletmiş. çünkü insan zamanla yaşadığı topluma şartlara uyum sağlamak için kendi olmaktan vazgeçiyor. bu değişim bir anda gerçek olmuyor tabi ki acılar, yaşananlar, deneyimler tecrübeler tabiri caizse yenen kazıklar ve öğrenilmiş çaresizlikler zaman içinde insanın karakterine de modifikasyon yaşatıyor. bir de bakıyor ki insan zamanla kendi olmaktan çıkmış. para için sevdiği mesleği beğenilmek için beğendiği şeyleri, kabul görmek için sevdiklerini zevklerini, sevilmek için kendi karakterini bırakmış bir köşede. artık kendi olmadığını fark edip mutsuz olduğu gün ölüyor aslında insan ve o günden sonra bedensel ölüme kadar başkalarının emrettiği gibi yaşayıp gidiyor işte. hepimizin hayatının özeti bu aslında. güzel bir söz bu yüzden içten ve acı veren.
tarkovsky böyle bir söz söylediğine göre genç yaşta ruhunu öldürmüş biri olmalı :)