evet konuşuyorum en başta benimkisi platonikti ona hiçbir zaman söylemedim konuşmaya çekindim o kadar aşıktım ki kendimden önce onu düşünürdüm zaten çocukluk aşkımdı çocuktuk ama sevmeyi bilirdik yıllar sonra tesadüfen karşılaştık tekrar arkadaş gibi konuşmaya başladık onunda benimde hayatımdan bi kaç insan geçti ama yinede bu işler kısmet o zamanlar hiç olmaz o bana bakmaz diye düşünüyodum yıllar sonra birden karşıma çıkınca eski anılarımızı anımsadım ve çok duygulandım konuştukça bana daha çok yakınlaştı aramızdaki arkadaşlık boyutu sevgililiğe kadar ilerledi geldiğimiz noktadan oda mutlu bende çok mutluyum artık ona herşeyi anlatmanın zamanı geldi dedim ve ona anlattım herşeyi şimdide bana kızıyo niye bana söylemedin diye ama olacak olur elbet bunu değiştiremeyiz bana sürekli ilk aşkım diyo ve benimde hoşuma gidiyo bazen herşeyi sabırla beklemek lazım acele etmeden