ne güzel sormuşsunuz düşündürdü bu soru beni neye gülmüştüm diye aslında uzun zamandır şöyle katıla katıla gülmedim. mutlu değilim çünkü ve kendimi olabildiğince yalnız hissediyorum bu da benim gülmemi engelliyor sanırım. ama geçen gün doya doya gülemesem de bir şeye güldüm. hatta yanımda ki insanlar (bu arada onlarla tanışalı bir kaç ay oldu) ilk kez güldüğümü gördükleri için çöm şaşırdılar hatta onlar da mutlu oldular diyebilirim. birisi beni üzdü ve bir başka kişi yanıma gelip ben onun kuşağını çektim sen üzülme dedi. kulağını çekebileceği bir insan değildi bunu söyleyen. bu yüzden açıkcası bu bana konik geldi ve uzun süredir görünmeyen dişlerim bu espriyle göründü diyebilirim.
uzun zamandır gulmedigim için bilmiyorum neye güldüğümü. mutlu degilim ki yüzüm gülsün. huzurum yok.