islamiyet öncesinde uygurlar'a kadar göçebe bir yaşantı söz konusuydu. göçebe bir yaşantıya sahip olan türkler sorunlarla başa çıkmak için sürekli savaşmıştır. göçebe hayat türklerin savaşçılık özelliklerinin gelişmesini sağlamıştır. göçebe yaşam da hayvancılık ön plandaydı. bir hayvanın etinden, sütünden ve derisinden yararlanırlardı. bir hayvanın derisinden yararlanmak tğrklerde dokumacılığın da geliştiğini gösteriri. pazırık kurganında bulunan hunlara ait olan halı buna örnek göaterilebilir. bu hayvanları avlamak için madenler bulunup işlenmiştir. örneğin esik kurganında bulunan altın elbiseli adam. bunlar oldukça önemli delillerdir. göçebe hayatın zararı da vardır mutlaka. göçebe yaşamda ticaret vardı. özelşikle ipek yolu için birçok savaş yaşnmıştır. tarım vardır lakin yeteri kadar değildir. uygurlara kadar düzenli bir yerleşik hayattan bahsetmek yanlıştır. göçebe yaşamda işlenen suçlara uzun süreli ceza verilemezdi sürekli bir göç durumu vardı. hapisler on gün falandı. büyük suçlar ölüm ile sonuçlanırdı. hayvanlardan birçok alanda yararlanılırdı. savaşta da yararlanılırdı. atın sütüne kımız denirdi. darıdan ise boza yapılırdı. tötö kanalı önemlidir. göçebe yaşamın sürekli devam etmesinde vr türklerin göç etmesindeki bazı sebepler vardır. bu sebepler şunlardır:
- iklim değişikliği ve kuraklık.
- otlak alanların daralması
- boylar arası mücadele.
- sulak alanlara göç etme isteği gibi sebepler göçebe hayatta oldukça etkilidir.