ders çıkarmak biraz uzun bir aşama bazen bu aşamaya gelemeden ikinci kere aynı hataya düşüyoruz bazen ise umut ve beklentilerimiz içimizdeki sesin 'belki bu sefer öyle olmayacak' demesi bizi aynı hatalara düşürüyor diye düşünüyorum
bir deyiş var,"insanın kendine yaptığını başka hiç kimse ona yapamaz."diye...çok doğru bir söz aslında hepimiz insanız hatada bizim doğamızda var ama gel gelelim bunu görmek,kabullenmek ve değişime gitmek baya zor bir süreç.diğer insanlara karşı çok rahatça söylediğimiz şeyleri kendimize kabul ettiremiyoruz maalesef.bu biraz erdem ve biraz çaba gerektiren uzun bir süreç.çoğu zaman bir daha yapmıycam deriz ama yine yaparız buda kısır döngü oluşturur ve sonrasında kabul edilen öğrenilmiş çaresizlik süreci.insan sonrasında hatasını kabul edip değiştirmeye bile kalkışmaz.
eger hatardan ders almıyorsak yeterince canımız yanmamıştır. bazen de çok gereksiz şekilde merhametli davranır yine aynı hataya duseriz. kimi zaman ise güven duygusu ile hareket eder bir kere daha güvenimizi sarsariz. en onemlisi insan çok çabuk unuttabilen bir varlık bu sebeple yaptığı hatayı da gordugu zararı da unutup yine aynısını yapılabiliyor.
aslında çıkartmak isteriz. hatta aynı hatayı yaptığımızda her defasında ben bu hatayı bir daha yapmayacağım deriz. ama yine de yaparız. sebebini ben de pek bilmiyorum ama galiba hatalarımızdan ne kadar vazgeçmek istesekte vazgeçmiyoruz. sanki onlar biz var olduğumuz sürece varmış gibi.
çünkü o hatanyı tekrarlandığı zaman aynı sonucu alamayacağını düşünürüz
hataları kabullenmek kolay olmuyor ve zaman alıyor. yanıldığını bilmek, kabul etmek, bunları hazmetmek derken ders çıkarma derdinde olmuyoruz çoğu zaman.