küçükken hayatım şimdikinden daha güzeldi. annem, babam, ablam, abim tüm aile bir aradaydı. arada ufak tefek tatsızlıklar olsa da herkesi bir arada görmeyi seviyordum. şu an birbirimizden oldukça uzağız. iş, okul ve evlilik nedeni ile sürekli bir arada olan ailemiz maalesef başka şehirlere ayrıldı.
ben mahalle kültürü ile yetişen çocuklardan olduğum için o konuda çok şanslıyım. tabi yokluk vardı ama mutluluk ta vardı.aksama kadar mahallede arkadaşlarımızla oynardık. şimdi ki çocuklar çok şansız bu konuda hep tablet var ellerinde hep internetteler. o yüzden yaratıcı nesil yok oluyor yavaş yavaş. yerine hazırcı nesil geliyor.
çok güzeldi.dery yoktu keder yoktu ve sorumluluk yoktu.tek derdim oyun oynamaktı.yeöeim hazır kıyafetim hazırdı.