hayatım boyunca arkadaştan çok kuzenlerim ile yakın olmayı seçmiş biri olarak cevap veriyorum bu soguyo 25 yaşındayım 7 yıllık evli ve 6 yaşında kız çocuk annesiyim biraz da kendi hayatı ile ilgili ağzında bakla ıslanmayan tiplerdenim bir iki üç derken birden aklıma neden hep ben anlatıyorum diye takıldı sonra bunu yargılamaya başladığımda herkesin ben buyum lafı ile karşılaştım sonra neden kimse benim için kendinden ödün vermiyor ben buyum deyip çekilebiliyor diye düşündüm sonra insanların işine gelmeyen biri haline geldim çünkü artık yaptıkları yanlışlara göz yuman değil onlara neden diyen biri olmuştum ki bu onların hiç hoşuma gitmedi beraber büyüdüğüm öz kardeşimden daha yakın olan kuzenlerim (ki en azından ben öyle zannediyordum) ile görüşmüyoruz konuşmuyoruz hatta yan yana gelmekten sakınıyoruz bunun bana öğrettiği tek şey insanların bu akraba arkadaş hiç fark etmeksizin işlerine yarıyorsan onları poh pohluyorsa hayatlarındasın yoksa pekte umurlarında olmuyorsun ...
bence her insan akrabalarıyla sıkı fıkı olmalıdır. bir kardeş bir anne bir baba gibi. ne yazık ki ben değilim. başkalarının can ciğer ilişkilerine bakıp her zaman onlara imrenmişimdir. bu tabi ki kişinin kendisine bağlı olduğu kadar karşı tarafa da bağlı olan bir durumdur.