ne olursa olsun insanların öğrenim hayatları içinde en samimi duygularla ve biraz daha farkında olarak arkadaşlıklar yaşadıkları yıllar o yılllardır. ve insanlar genelde yaşları ne olursa olsun o yılları kolay unutmazlar. üniversiteden farklıdır.liseden sonra adeta farklı farklı diyarlara sevk olunma vakti gelmiştir. o günlerin heyecanıyla ayrılıklar o an pek öyle hissedilmeseler de belki hayatın geri koşuşturmalara bırakır gruplaşmalar vs ve artık amaç başka kalanında birer resim gibi bir daha hiç unutulmayacak anıları ve dostlukları ile aslında hayatın en hüzünlü devrelerinden biridir. üniversitede artık lisedeki ortak samimi duygular yerini bambaşka şeylere koşuşturmalara bırakır, gruplaşmalar vs vardır. amaçlar artık farklılaşır ve bu doğrultuda ne gerekiyorsa o yapılır ki yapılamasa kaybedersiniz.
unılıyım ve lıse ortamını cok ama cok ozluyorum
şuanda liseliyim zaten. bu zamanların değerini bilmeye çalışıyorum. büyüdüğüm zaman bu zamanları özleyeceğimi biliyorum.
insanoğlu güzel şeyler yaşadıysa geçmişi hep özlemle anıyor ve o günlere dönmek istiyor. ben lise ya da üniversite fark etmez aynı arkadaşlarımla olacağımı bilsem hiç düşünmeden o günlere dönerim.
zamanın nasıl geçtiğini anlam veremiyorum bazen. her geçen gün gençlikten biraz daha uzaklaşıyoruz ve bu da insanı hüzünlendiriyor.
şu an üniversite okuyorum ve lise yıllarımı özledim. keşke yine liseden devam edebilseydim
yok istemezdim ya ben tekrar lis yillarimi yaşamayı. ama üniversite yillarimi geri verecekse hayat seve seve kabul ederim universite yillarimi.