bence kesinlikle gidilmeli. bu şekilde başarır insan bir çok şeyi.
korkularının üstüne asla gidemem mesela hayvanlardan çok korkuyorum kedi hariç bütün haşerelerden böceklerden köpeklerden sineklerden arılardan kuşlardan kelebeklerden hepsinden korkuyorum korkumu yenmek için çabalamıyorum çünkü ben halimden memnunum mesela sudan da korkuyorum yani yüzmekten onun üzerine gitmek istemedim ama eşim çok zorladı ve öğretmek istedi şu an fazla korkum kalmadı ama hala aynı fikirdeyim bana kalmış olsaydı ben hiçbir zaman yüzmeyi de öğrenmek istemezdim korkuyorsam korkuyorum bundan kimene arkadaş zaten memnun olmasam korkunun üstüne giderim ama gitmek istemiyorum
bu insandan insana değişen bir durum olmalı diye düşünüyorum.ben olsam korkularımın üzerine giderdim.korkunun beni esir almasına izin verirsem eğer benden asla gitmezmiş gibi geliyor. ömrüm boyunca beni esir almış, ürküten bir durumla yaşamaya dayanamam sanırım.o yüzden elimden geldikçe korkumu yenmek için üzerine giderim.pes etmek bana yakışmaz.
korkularımızın üstüne giderek korkularımızı yenebiliriz. korkunun bizi esir almasına izin vermemeliyiz.
bence gidilemeli diye düşünüyorum , çünkü korku ile yaşamak kadar aciz ve kötü bir durum yok
evet üstüne giderim, korkuları yenmenin en iyi çözümü maruz bırakmadır. ya da sistematik duyarsızlaştırma dediğimiz aşamalı olarak o şeye maruz kalma
korkuların üzerine duruma göre gidilir ya da gidilmez.eğer bir korku daha çok rahatsız edecek ise üzerine gidilmesi çok da doğru değildir.bu daha çok kişiye göre de değişebilen bir unsur olabilmektedir.kimisi daha çok üzerine gider yenmeye çalışır.bazısı bastırır korkularını yenmeye çalışır.yani tamamen kişiye duruma göre değişebilen bir durumdur .