ablasiyla aynı odada kaliyorduk ablası benimle dalga geçiyordu gelinim gelinim diye. bende onunla dalga geçiyordum gorumcecigim diye hatta bana kardeşinin fotoğrafını göstermişti ama ben hiç alıcı gözüyle bakmamistim ablasiyla abla kardeş gibiydik .hatta telefinda annesine falanda söylüyordu bak bu bizim gelin diye .arada bir zorluyorlardi beni hadi hadi sende istiyorsun diye benimde o zamana kadar hiç sevgilim olmamıştı. birgün ders çalışıyordum bana dediler ki senin instagramin ne bizde seni takip edelim .neyse söyledim meğerse kardeşi bana istek atacakmis van kabul et dediler zorla kabul ettim sonra sana mesaj atacak cevap ver dediler zorla cevap verdim.bide bide nasıl cevap vereceğimi söylüyorlar bende onların hatirlari kırılmasın diye cevap vereyim bu hafta konuşayım dedim sonra bırakırım dedim ama olmadı .konuşurken ben buna canısı yamistim oda fırsat kolluyormus hemen sevgili olabiliriz dedi oylece devam ettik . tabi ben onu suanda çok seviyorum ama bazende kesle olmasaydı diyorum.
onu ilk gördüğüm anı unutamıyorum zaten. ona çok yakışan beyaz gömleğini giymiş karşımda telefonla konuşuyordu. işimizden dolayı aynı ortamdaydık. ama onu başta sevmemiştim konuşmuyordum konuşsam da tersliyordum. nedenini kendimde bilmiyordum yaptıklarımın. sonra arkadaş olduk kendisiyle. bir anda oldu zaten. sürekli yan yana vakit geçiriyorduk çok iyi arkadaştık. o her ne kadar her fırsatta şakayla beni sevdiğini söylese de ben ciddiye almıyordum belki ciddiye almaktan korkuyordum. sonra benim şehir dışına çıkmam gerekti ve bir kaç gün ayrı kaldık. ama sürekli telefonda konuşuyorduk, mesajlaşıyorduk. ben tekrar döndüğümde ilk karşılaştığımızda bana öyle bir baktı ki tamam dedim tamam beni seviyor. sonra sıkı sıkı sarıldık birbirimize. sanki mıknatıs gibi birbirimizi çektik ve bir türlü ayrılamıyorduk. işte o gün başladı hikayemiz. her ne kadar zorlukla da karşılaştıksa sevgimiz üstesinden geldi çoğu şeyin. çok büyük bir hata yapıp geri dönülmez bir yola soksa da bizi ben onu çok seviyorum ve her zaman da çok seveceğim.
bazı sorunlarımdan dolayı 16 yasımda bir çocukken intahar girişimde bulundum. çocukluk aklı ile bir takım antidepresan ilaçı içtim. beni hastaneye kaldırdılar. bir hafta tedavi oldum. bu sürede orda staj gören birisi vardı. o benim hep dikkatimi cekti. o bana bakar bakar gülerdi, bende ona bakar bakar gülerdim. bahceye sigara içmek için yada tuvalete gitmem gerektiğinde serumu cıkarması için hep onu cagrırdım. gelir sökerdi işim bittikten sonrada geri takardı. hastaneden cıktıktan sonra dosyamdan adımı soyadımı ögrenmiş ve bana ulaştı. uzun bi müddet konuşup,görüştük sonrada nisanlandık. bi kac sene geçtikten sonrada ayrıldık.
evet anlatabilirim.
2007 senesinde tanıştık.
aynı lisede farklı sınıflardaydık, ben hiç bir zaman onun farkında olan biri değildim.
ortak arkadaşlarımız sayesinde aynı ortamlara girip çıkmaya başladık. hafta sonları arkadaşlarla toplanıp gezerdik falan eşimde yanımızda olurdu bize katılırdı.
arkadaş olarak görüyordum ilk başlarda sonra zamanla hoşlanmaya başladım ama bunu hiç kimse bilmiyordu.
oda bana boş değilmiş meğerse, arkadaş olduktan 3 ay sonra açtı hislerini bende kabul ettim öylelikle başladı ilişkimiz.
11 seneyi bitiricez allahın izniyle.
evlendik 1 tanede kızımız oldu çok şükür.