yüreğin çok kalabalıktı hiç ses etmedim.
derler ki kimin yarasına kabuk olursan ol
iyileştirdiğin an düşersin.
geceler, ışığı hapseden geceler yüreğimi ışığa burusunler.
eğer yaslanacak bir yürek varsa, yaşlanmaktan korkma... bir kitabın üzerinde okudum bu sözü. başta ilk okuduğum da basit bir cümleymiş gibi gelsede söz üzerine düşünüce derin manalar çıkarabiliriz. insan yaşlanmaktan her zaman korkuyor. sonunu bilmediğimiz bir bilinmezlik bizi istemesekte korkutuyor. eğer bu bilinmezlik yolunda yaslanabileceğimiz, dertlerimizi paylaşabileceğimiz yürekler olursa bu yolculuk bizim için biraz daha kolay geçebilir.
her dua nasibine her nasip vaktine esirdir