kesinlikle çağımızda insanların birbirlerine karşı fazla tahammülü kalmamış durumda. bu yüzden en ufak bir şey de bile kırılmaya yer arıyorlar.bence de kırılganlık resmen bir hastalık haline gelmiş ve insanlar bu şekilde yaparak çevrelerinde onlara katlanabilecek insan bırakmıyorlar. ya hayatımızda değer verdiğimiz insanlar varsa onlara karşı daha tahammüllü ve toleranslı olmalıyız. tabii ki kırıldığımız şeyler de olacaktır. üzüleceğiz haksızlığa uğradığını düşüneceğiz ama bunların boyutu eğer çok yüksek değilse konuyu fazla uzatmakta mantıklı bir hareket değildir. sürekli olarak birilerine kırılıp tavır alırsa eğer hem kendimizi ararız hem de etrafımızdaki insanları yararak bizlerden uzaklaşmasına sebep oluruz. kendi iç dünyalarımız da çoğu zaman odalarımıza da yenilecek incir çekirdeğini doldurmayacak şeyler de çok fazla büyütebiliyoruz. olayların akıl süzgecinden geçirmeden yanlış anlayıp duygusal düşünüp o şekilde davranarak kafamızda çok farklı şekilde yorumlayabiliyoruz. bu davranışlarda kesinlikle psikolojik bir rahatsızlıktır.
ewet... aslında kırılganlık her zaman vardı varda olacak insan varoldugu surece
evet kesinlikle sebebi de işsizlik ve gereksiz kendini önemli görme.