ben hiç bir saatte hiçbir zaman çocuklarımı kreşe vermedim ve hiç çocuklarımı da kreşe göndermedim elimden geldiği kadar evde onları 1. sınıfa başlamak için ön hazırlık yaptım ve kreşe vermeye hiç ihtiyaç duymadım küçük çocuklar kreşe verdiği zaman bir sürü çocuk bir öğretmen başında yani bilmiyorum ben küçük çocuklarım gözümün önünden ayrılmasını istemiyorum.
ben çocuklarımın küçüklük zamanlarında bile onları kreşe vermeye kıyamadım. istedim ki çocuklarım benim kendi yanımda büyüsün, benim kurallarıma ve aile geleneğime göre yetişsin. eğer şimdilerde bir çocuğum daha olsa, bundan sonrada göndermezdim doğrusu.
saatin nesi var ki vermeyelim ? tabii ki ihtiyacım olursa kreşe yani çalışıyor olursam çocuğumu kreşe veririm. ilk tercihim bu olmaz her zaman ama çalışmak durumda olursam onun geleceği için fedakarlık yapmam gerektiğinden verebilirim. öyle bir durum olmazsa eğer yani çalışmak zorunda kalmazsam çocuğuma ben bakarım ilkokula kadar da eğitimle ilgili hiç bir kuruma göndermem her zaman söylerim eğitim ilk olarak evde başlar diye. ben çocuğuma ilk olarak insan olmayı öğretmek istiyorum. sonra isterse kendi doktor da olabilir çöpçü de olabilir. yeter ki insanlığı öğrensin en başta. o zaman gururlanırım ben onunla. her şey iyi bir bölüm okuyup yüksek maaşlar almakla olmuyor maalesef. günümüz de çocuklar yarış atı gibi sınavlara hazırlanıyorlar ne insanlıktan anlıyorlar ne insani değerlerden.
evet eğer çalışıyorsam tabiki de çocuğumu kreşe veririm yani hem çocuğun sosyalleşme açısından da iyi olur aslında kreşe gider orada farklı şeyler öğrenir sosyal ortama girer böylece bence rahatlıkla işime gidip gelebilirim bu şekilde. tabiki isterdim kreşe göndermeyi
verme taraftarı değilim şuan 11 aylık küçük kızım var ama bırakıp ise gitmedim işi bıraktım ki çok iyi bir işim vardı. tabi ilerde ne olur bilinmez belli bir yaşa gelince maddi imkansızlıklar olursa verebilirim. bazende doktorlar öneriyor gelişimleri için o ayrı konu o zaman düşünmeden gönderirim tabi hassas bir konu çok iyi araştırma yapmak gerekiyor evlat sonuçta herkese emanet edilmez.
ilerde bir çocuk sahibi olursam eğer kreşe vermek gibi bir duruma kalkışmam asla, aklımın ucundan bile geçirmem hiç. kendi çocuğuma gerekirse 7/24 bakarım, kimseye emanet etmem. herkes öz ana baba gibi bakamaz, onlar gibi olamaz ve hem çocuğumun şiddet mağduru olmasın da benim suçumun da olduğu apaçık belli, içim rahat etmez kreşe verirsem. kreş gibi yerlerin çok iyi denetlenmesi gerekiyor, şikayetler çoğalınca aileler ayaklanıyor haklı sebeple ve işte devletimizin burada olaya el atması lazım. umarım daha kötü haber olaylarla kreşlerin ismi anılmaz.