açık sözlü olmak çok güzel bir şey mesela yakın arkadaşın kıyafetinin kötü olsada güzel olmuş der geçer ama yolda tanımadığın birine sorsan güzel değil der yakın arkadaşlar üzülmeyelim diye her şey güzel diyorlar ben hep içime atıyorum söylenecek bir çok söz var ama kötü olmuyayim diye içime atıyorum ve bu benimle ölene kadar gidicek
açık sözlüyümdür daha önceleri hep içime atardım yorum yapmazdım ama son yıllarda bu değişti herhangi bişey söylenicekse iyi veya kötü hertürlü söylerim karşımda ki kişinin karakteri neyi yansıtıyosa ona göre konuşurum
önceden gerçekten herşeyi içime atardım niye karşımdaki bana hata yapmış olsada, beni kırmış, üzmüş olsada o üzülmesin, o kırılmasına ve ya o yaptı hatayı ben neden yapayım düşüncesinde biriydim. ama zaman geçtikçe bu içe atma içe kapanık olma durumu fazlasıyla benim açımdan can sıkıcı olmaya başladım tabi çevremde ki insanlar bu duruma alıştığı için şuan açık sözlü olmam onları epeyce rahatsız ediyor ama bu benim umrumda değil en azından rahatlıyorum içime dert olmuyor, tabi karşımdakilerin söylediğim doğru sözlere doğru konuşmalara karşın verdikleri tepkiler hep ortak sen değiştin yada çok kırıcısın gibisinden vs vs ama dediğim gibi umrumda değil içine atma devri bitti .
çok açık sözlüyümdür bu huyumdan dolayı bazen insanların kalplerini kırabiliyorum malesef bununla birlikte sadece bebi ilgilendiren durumları genelde içime atarım kimseyle paylaşmam
fazla açık sözlüyümdür o yüzden doğru söyleyeni dokuz köyden kovarlar misali sevenim azdır. ama pişmanmıyım asla kaybedeceksem doğru olduğum için kaybedeyim.