herkes kişiyle uğraşıyor. pek işiyle uğraşan yok.
insanlar konusun da insanların fikirlerinden çok insanların hayatı konusun da merak duygusu oluşturan kişilerin insanların özel hayatına burnunu sokmayı seven insanlar olduğunu düşünürüm . insanların özel hayatının bu kadar için de olan onların ne yaptıkları ne yedikleri ne giydiklerini merak eden insanlarla dolu çevremiz. galiba en çok bu ilgilerini çekiyor olmalı . ancak neden onların bir konu hakkında ki düşüncelerini fikirlerini bakış açılarını merak etmeyiz onların nasıl bir insan olduklarını konuşmak yerine ne tür davranışlar sergilediğini sorgularız. bu bir bilinmezlik aslında yani geliştirmiş olduğumuz önyargılar daha ön plandadır . onları tanımaya çalışmadan hakların da hükümler vererek hakların da çeşitli önyargılara varırız. insanlara göründüğü gibi yaklaşırız oysa ki görünenin ardın da neler var hiç bakmayız bunu düşünmeyiz bile. görünenin ardına bakmak asıl bunu merak etmek gerekir. bir insanı tüm detayları ile incelemeniz gerekir. o insanın ne yaptığından çok o insanın fikirlerine önem vermek onu tanımak daha doğru bir davranış. ancak çoğu insan bunun farkında bile değil.
büyük insanlar olayları, küçük insanlar kişileri konuşur diye bir laf vardır. sanırım olayı, kişilerle ele alarak durumu daha kolay anlamaya çalışıyoruz veya basitleştiriyoruz. o arada asıl odaklanmamız gereken durumlar gözden kaçıyor olabilir.
insanlar gelip geçicidir, fikirler etkileyicidir.
insanlar hakkında bir fikrin olur ama bir fikir hakkında düşüncen olur.
insanlar seninle etkileşime girerler ve sende bıraktıkları iz kendi istedikleri ya da yapabildikleri kadar başarılıdır, fikirler etkileşime girmez, sende bıraktıkları iz senin anlayabildiğin kadardır.
bu yüzden fikirlerden korktuğumuz kadar insanlardan korkmayız.
ininsan olarak bakmadığımız için bizim fikrinize muhalefet olan fikri kabullenmek istemediğinizden kaynaklanıyor bence
sonuçta fikirler de insanlar için daha doğrusu herşey insanlar için onları daha çok merak etmemiz gayet normal