eğer bir evladım olsaydı bu soruyu daha iyi cevaplayabilirdim . fakat şu an olsaydı diye yorum getirmek istiyorum . onu en iyi şartlarda yetiştirmeyi anne olarak yürekten isterdim ama öyle olur muydu şartlar neyi gerektirdi bunu bilemeyiz . okutmak isterdim iyi ve kazançlı meslek kapıları için önerilerde bulunurdum . sanatsal aktiviteler kurslara yollamak isterdim enstrüman çalmasını sanat ile ilgili alanlarda kendini geliştirmesini isterdim . bunun yanı sıra onu kitap okumaya teşvik ederdim daha kültürlü ve bilgili olması icin çabalardım ve tabiki herşeyden önce iyi ve saygılı bir çocuk ahlaklı , hayırlı bir evlat olması için öğütler verirdim . din ve siyasi alanda daha iyi daha doğru bilgilere sahip olmasını isterdim. insanları kırmaması gerektiğini , eğer istemeden de olsa kırmışsa veya bir hata yapmışsa ona özür dilemeyi aşılamayı , hatalarından ders çıkarması gerektiğini vurgulardım . ne olursa olsun insanlara çok güvenmemesi gerektiğini bu hayatta insanın başına herşeyin gelebileceğini söylerim . ve de bir sorun olduğu zaman kaçmakta çok üzerine gitmesi gerektiğini yani o sorunu en sağlıklı iletişimi kurarak yapmasını ona öğütlerdim. vatanaa millete hayırlı bir evlat olması için elimden geleni yapmaya çalışır o yolda yetiştirdim .
evladimiza oncelikle saygiyi ogretmeliyizm saygili olursa gerisi gelir zaten. iyi kalpli olmayi, insan olmayi, vicdani ogretmeliyiz. daha sonra kendini savunabilmeyi hakkini savunabilmeyi ogretmeliyiz.
her seye dikkat edilmeli cunki nasıl yetiştirirsen öyle gider
çocuk büyütmek gerçekten çok zor özellikle bu devirde . küçük yaşta doğruyu yanlışı öğretmemiz gerekiyor artık. misal tanıdıkta olsa dudaktan öpmek temas etmek öyle durumlarda bize söylemesi gerektiğini onun dilince öğretmek lazım . kız evladım var kesinlikle esim de dahil hiç alistirmadik dudaktan öpmeye falan ki biri yaptığında rahatsız olup bize söylesin m paylaşmayı bilmesi için uğraşıyoruz saygılı bir çocuk yetiştirmek istiyoruz kısmetse henüz tam anlicak yaşta değil ama hiç değilse hayır kelimesini bilmesini istiyoruz . özellikle şımarık çocuk hiç sevmem öyle huylari da yok şuan allah'a şükür umarım da olmaz .
bu konu anne babanın hayat görüşüne, nasıl bir evlat yetiştirmek istediğine de bağlıdır. çünkü anne baba çocuklarının kişilik gelişiminde önemli bir fonksiyon yerine getirmekte ve çok etkili olmaktadır. aile içi eğitim de o nedenle çocuğun hayatı boyunca tahmin ettiğimizden çok daha fazla etkili olacaktır.
iyi, topluma faydalı, başkalarına yük olmadan kendi ayakları üzerinde durabilen, sevgi ve saygı duygularını tanıyan ve karşısındaki insanlara geçirebilen, tutarlı, dengeli, eğitimli insanlar yetiştirmeyi hedeflemek gereklidir diye düşünüyorum. bunlar için aslında çok fazla bir şeye ihtiyaç yok bana göre. çocuklara koşulsuz sevgi verir, kendi yeteneklerini ortaya çıkarmalarına ve kendileri gibi olmalarına izin verirsek gerisi gelecektir. elbette hayat hakkında yol gösterici desteğimize de ihtiyaçları olacaktır.
koşulsuz sevgi, çocuklarımızın özgüvenini sağlayacaktır. ayrıca başka insanlara ve doğaya sevgi duymalarını ve bunu rahatça gösterebilmelerine neden olacaktır. ve sevgi hayattaki en güçlü duygudur aslında. her iyi davranış için motive edicidir. severek hem kendileri mutlu olacak, hem de yaşadıkları ortama sevgilerini yansıtacaklardır. aslında toplum olarak en çok ihtiyaç duyduğumuz şey de seven ve sevgiyle etrafına ulaşan insanlardır.
ben oğluma saygılı efendi ve namazi kilmasini isterim
yani ben kendi adıma konuşayım şahsen mahallemdeki çocukların yanına asla göndermem çocuğumu çünkü bizim mahallenin çocukları gerçekten de çok yaramaz ve çok küfür ediyorlar, çok terbiyesizler ailelere gerçekten hiç yetiştirememiş. ben şahsen çocuğumun arsız olmasını istemem ve girdiği ortamlara her seferinde kontrol ederim. ben ona anne, baba gibi değilde arkadaş gibi olmayı tercih ederim. hani kötü alışkanlıkları olmasın diye her zaman yanında olurum ne ona destek olurum yani çocuğumu ben bu şekil yetiştiririm her istediğini yapmasamda gene de bazı şeyleri yaparım o mutlu olsun diye ama en önemlisi bence çevresini dikkat etmek ve terbiyeli bir şekilde yetiştirmek mesela ben oğlumu kur'an kursuna göndermek istiyorum. en azında kur'an kursuna giderse korkusu olur biraz ve terbiyeli olmuş olur.. yani korkusu olur derken şöyle bir şey var sonuçta orada bence çok güzel şeyler olduğu için ve sonuçta dinimiz yani hem öğrenmiş olur, hem de ne yapıp ne yapmayacağımı daha iyi bilir benim düşüncem bu yani ben evladımın inşallah istediğim şekilde yetiştiririm tek dileğim de bu inşallah rabbim bana o günleri gösterir. ben oğlumu terbiyeli yetiştirmek istiyorum ve saygılı olsun yani onun için her zaman çocuklarımızın yanında olmamız lazım bence en önemlisi ona destek olmak.