hayatımda herseyin yalan olduğunu anladigim an inadına hayata tutunur yaşarım aslında ama herseyden önce sırf çocuklarım için ayakta dururum . hayatta herseyin yalan olması hayatın sonu anlamına gelmez aslında bunu anlamak güzeldir o hayattan kurtulup yeni bir hayat kurulabilir kendine . bu imkan çıkmış olur önüne çocuklarım olmasa da kendime yeni bir hayat kurardim ki zamanında bende yaşadım ve başardım kendime yeni bir hayat kurdum sadece önemli olan kendine inanmak yaparım demek devamı geliyor zaten akışına bırakma akışı kendin yönet her zaman.
hayatımdaki kişilerin ve olayların yani her şeyin yalan olduğunu hissettiğim ve anladığım bir an olursa eğer tutunacak dal kesinlikle ailem olur. tabii onlar da yalan değilse. :) hayatımızda bize en çok değer veren ve koşulsuz ve yalansız bir şekilde hayatımızda yer eden bize her halinizle kabul eden ve bizlere en fazla tolerans gösteren kişiler kesinlikle ailelerimizdir.eğer hayatınızda her şeyin yalan olduğunu anladığımız bir an olursa yine koşulsuz bir şekilde bizim yanımızda olacak kişiler tabii ki aile bireylerimizdir. o yaşadığımız zor zamanlarda ailemizle daha fazla ve kaliteli vakitler geçirerek kendimizi çok daha güvende ve huzurlu hissedebiliriz. bunun dışında, kendimizi olaylardan uzaklaştırmak için kısa bir tatile çıkıp kafamızı dağıtabiliriz. farklı şeylerle meşguliyet içerisinde olmak yaşadığımız kötü olayları aklımızdan çıkarmamamız da bize yardımcı olacaktır.kesinlikle böyle bir dönemden geçtiyseniz eğer sıradan ve sıkıcı hayatınıza geri dönmeyin. uğraşacak yeni işler bulun, hobiler edinin ve sosyalleşin. çünkü hayat gerçekten çok kısa ve hayattaki insanlar ve olaylar yaşadığımız kötü yalan dolan günlerden ibaret değil. hayatımızdaki her insan ya da sonradan olacağımız diğer insanlar hepsi birer yalancı değildir tabiki. yine de bazı kötü tecrübeler elde ettiğimiz için her zaman savunma içerisinde ve kendimizi koruyucu bir tavırda olmalıyız ancak kendimizi dış dünyaya karşı kapatmak ve birçok yalanla karşılaştık diye asosyal insanlar olmayı tercih etmek sizi psikolojik olarak çok daha kötü yönde etkileyecektir. kısa bir hırpalanma, üzülme gibi geçiş dönemini geçirdikten sonra kendinizi çok daha fazla salmadan önce silkelenip kesinlikle bir an önce ayağa kalkmalı ve kendinize gelmelisiniz. çünkü bu hayatta sizi sizden daha fazla düşünen kimse yoktur. ailemiz yakınlarınız ve sevdiklerinizle sizi çok düşünür ama ilk önce ve en çok siz kendinizi düşünmelisiniz.bu hayata bir kere geliyoruz ve kötü olaylar yaşadık diye her şeyi aynı kefeye koymak doğru bir davranış olmayacaktır. yıkıldığınız gibi ayağa kalkmak ve toparlanmak da sizin kendi sorumluluğunuzdur. çünkü insanlar siz üzgün olduğunuzda bir yere kadar yanımızda olur bir yerden sonra aman bana ne diyerek sıkılmaya ve ben elimden gelen her şeyi yaptım diyerek köşelerine çekilmeye çok meyillidirler. o yüzden kendimizi de çevremizdeki insanları da fazla sıkmadan yaşamış olduğunuz bu kötü durumun içerisinden daha güçlü bir şekilde ayağa kalkmak zorundasınız. bunun için de daha önce söylediğim gibi değişik etkinlikler de bulunarak yeni arkadaşlıklar, yeni çevreler edinerek ve belki de bir süre bulunduğunuz ortamdan uzaklaşıp, kendinize güzel bir kafa tatili vererek ve döndüğünüz zaman vaktinizin büyük bir çoğunluğunu sizi her zaman sevip, koruyup kollayan ailenizle geçirmeye çalışarak bu kötü durumlardan çok daha kısa sürede ayağa kalkacaksınızdır. unutmayın ki sadece tek bir tane hayatımız var ve onu iyi kullanmak tamamen bizim elimizde olan bir şey.