duygusal insanları duygusallıkla ondan çıkartacak herhangi bir çözüm yolu ben bilmiyorum. ben de fazlaca duygusal bir insanım kalbimin kırıldığı bir konu olduğu zaman kendimi hiç tutamıyorum ve duygularımı çok çabuk dışarıya yansıtıyorum çoğu zaman hiç olmaması gereken bir ortamda ve çok yanlış zamanlarda gözyaşlarım bile birdenbire dökülebiliyor. ama insan zaman içerisinde kötü olaylar ve sarsıcı şeyler yaşadığı zaman duygusallığı bir nebze olsun azalma gerçekleştiriyor. bir nevi insanın bünyesi ve psikolojisi kötü olaylar karşısında bağışıklık kazanmaya başlıyor ve zaman geçtikçe eskiden çok daha fazla üzüleceği şeylere çok daha normal tepkiler vermeye başlıyor. yani duygusallığa kendiliğinden bir çözüm bulmamız mümkün değil. sadece dışarıdan gelen etkilerden sonra insanların bize vermiş olduğu zararlardan sonra ve yaşadığımız kötü olaylardan sonra bir nebze olsun vicdan duygumuz da dahil birazcık azalma oluyor ve her şeye çok duygusal bakmamaya başlıyoruz. çünkü zamanında çok fazlaca yıpranmış oluyoruz ve artık bazı şeyleri kafaya fazla dert etmemeye başlıyoruz. çünkü her şey olacağına varıyor ve insanda belli bir tecrübeye ulaştıktan sonra bunu çok daha kolay bir şekilde idrak eder hale geliyor. yani hayattan aldığımız darbeler bizi süreç içerisinde değiştirebiliyor ve eski duygusal halinizden bazen eser kalmayabiliyor. ama her insanda da durum bu şekilde değil ben hayatımda çok fazla yakınlarımdan,dost bildiğim insanlardan darbe aldım ,üzüldüm üzücü olaylar yaşadığım oldu. ancak hala bir dizi ya da film izlerken en ufak bir duygusal sahne gördüm de oturup hüngür hüngür ağlayabiliyorum. ama yine de bazı olaylara karşı hassasiyetimin de azaldığını hissediyorum. olaylara birazcık duygusal değil de mantık çerçevesinde bakmaya çalışırsak eğer ,bunu başarabildiğimiz noktada duygusallığımızın azalabileceğini düşünüyorum.
vallahi çözüm olan varsa bana da söylesin .o kadar duygusalım ki önüme gelen herşeye ağlıyorum her şeyi üzülüyorum herkese acıyorum kendime bile bu kadar üzülmüyorum herhalde ama çok fazla duygusal olmak bence hiç iyi değil çünkü insanlar karşısında güçsüz düşüyorsun ve onlar seni. zayıf olduğunu düşünüyorlar zayıf olduğunu düşündükleri için de senin bu zayıflığından faydalanmaya çalışıyorlar. o yüzden duygu sağlığınızı pek belli etmeyin derim ben. yani biraz ketum olmak lazım duygusallığı gizlemek için veya önlemek için.. ama ben bu duygusalligimi önleyecegimi zannetmiyorum bir program izlediğimde orada acı çeken bir insanı görunce hemen ağlamaya başlıyorum. mesela esra erol izlediğimde evlatlarını kavuşanlara gördükçe kendimi asla tutamıyorum ve haftanın beş günü neredeyse her gün ağlıyorum.