aslında benim eşim bekar iken gezmeyi seven bir insandı ama evlendndikten sonra malul bekar arkadaşları kapı dışarı kaldı:) evli olarakta kafamızın çok fazla uyuştuğu insan topluluğu olmadığı içinde malesef hayatımızın çoğu kısmı evimizin mutfak bölümünde geçiyor:) tabi bunun başlıca başka sebeplerde maddi durum aslında daha doğrusu eşimin otobüsle bir yerlere gitmeyi sevmemesi bazen yani çoğu zaman akşamları ya arabamız olsa da şimdi atlayıp buraya gitsek ya arabamız olsa da atlayıp şuraya gitsek cümlelerini çok kuruyor rabbim bi gün kendi arabamızı nasip eder mi bilmiyorum ama etmesini ( hayırlısı ile) çok istiyorum o zaman daha doğru bir cevap verebilirim bu soruya ...
sosyal yasam is ile ev arasi gidip gelerek gecmektedir
ben sisyaliste pek yakınim.dısarı çıkarım.camiye giderim.telefon oynarım.dışarıda gezerim.arkadaşlarimla dışarida gezer muhabbbet ederim.bakkala giderim.ve akrabalarımin yanına gider ziyaret eder görüşlerini dinlerim.kısacası sosyalişim.
tammas a cevap sadece siz değilseniz, artık bir çok insan böyle, çünkü sosyal hayat denilen olgu çok farklı yerlere götürüyor artık insanları insanlar konfor alanlarından çıkmayı pek istemiyorlar bu yüzden akıllı insanların özelliği çağımızın da getirisi
fakat psikolog ihtiyacınız olduğunu düşünüyorsanız siz niye başvurmuyorsunuz yardım almak çok doğal
kendisiyle barışık olmayan insan yalnız kalamaz, bu hayırlıdır belki
evin içinde oldukça sosyalim. dışarı çıkmayı, insanlarla iletişim kurmayı ve onlarla keyifli vakit geçirmeyi kesinlikle reddediyorum. asosyallik de bir sosyallik.
sosyallikten çok uzak biriyim. yani antisosyal bir insanım. dışarı çıkmıyorum kalabalık ortama karışmıyorum. zevkten hayattan bihaber bir ölü gibi yaşıyorum. eğer sizde benim gibiyseniz en yakın zamanda psikoloğa başvurun.