her şeyin fazlası zarardır. o yüzden bence ortayı bulmak da fayda var. çocuğu ne çok fazla sıkmak gerekiyor ne de çok serbest bırakmak gerekiyor. ben bu konuda çocuğu bir kelebeğe benzetiyorum. eğer çok sıkarsak bunalır ve ölür. ama elimizi açtığımızda da uçarak gider. bu yüzden ortayı bulup ne çok sıkmak nede serbest bırakmamız gerekiyor. eğer çok sıkar ve kontrol edersek çocuğun kendine karşı özgüveni ve güveni olmayacaktır. biz siz hiçbir şey yapıp başaramayacak hale gelir. ve hazırcılığa çok fazla alışır. ve bu yüzden çok gözetmeden çocuğumuza güven vermemiz gerekiyor. eğer çocuğu serbest bırakır isek bu sefer de çok kendi başına buyruk, kontrol altına almakta zorlanılan , disiplinsiz ve bunun gibi birçok şekilde istemeyeceğimiz bir kişilik içerisinde büyüyebilir. o yüzden dediğim gibi anne-babaların avuçlarının içerisinde bir kelebek varmış gibi davranıp ne çok sıkmamaları ne de avuçlarını açmamaları gerekiyor.
ortası.ne aşırı serbest bırakcan.ne de sıkcan.
hissettirmeden kontrol altında tutabilmenin illaki bir yolu vardır ve bu yol bulunarak herkez kontrol altında tutulabilir
tam ortası olması gereken bir durum. aşırı serbest bırakmak her ne kadar sıkıntılı ise sürekli baskı halinde tutup kontrol altına almakta aynıdır. ebeveynler olarak her türlü dengeyi sağlamak kişinin elinde
bence kontrol altında tutmak ama tabi bunu çocuğa belli etmemek lazim daha güzel daha eğlenceli bir şekilde