çünkü poşete bizzat para veriyorsunuz. öbürü ise fatura dahilinde alınan bir bedel. yani bilinç altınız size herşey olağan akışında sinyali göndererek olayı normalize ediyor. bir nevi kandırıyor.
kitap sayaç parası milletin mecbur olduğu için almak zorunda kalıyor ve sesini çıkarsa bile sesi bir yere gitmeyeceğini için sessiz kalıyor ama poşette yani insan kendisi de halledebilir satın almaya bilir evde poşet getirebilir ya da evde bir çanta yapıp her markete gittiğimde götürebilir ve poşet almak zorunda kalmayabilir yani bence ne kadar tepki gösterirse de boştur bir kere fiyat vermiş poşete artık geri döneceğini hiç sanmıyorum.
zorunlu ihtiyaçlarla ilgili bir durum bu bence. ta eski yunan düşünürleri zamanında söylenmiş bi söz vardır. insan temel yaşamsal ihtiyaçlarını karşıladıktan sonra sanatla, felsefeyle, siyasetle meşgul olabilir diye.
bizim memlekette poşet halkın önemli bi kesimi için temel ihtiyaçtır. peki kitap temel ihtiyaç olarak algılanıyo mu?
ya da faturalara yansıtılan o bedeli, şu bedeli vb gibi birsürü vergiyi örgütlü bir şekilde protesto etmek belli ölçülerde siyaset sayılmaz mı?
süleyman demirel zamanında vergi iadesinin kaldırılmasıyla ilgili (hani bi ara alışveriş fişi yazılıp da vergi iadesi alınıyordu ya) dar gelirli vatandaşları o kadar sıkboğaz etmeyin diye ötelemişti. rahmetlinin politikalarını ve düşüncelerini benimsediğim anlamı çıkması buradan. ama doğayı koruyacam diye halka karşı para babalarını korumaktan başka bi işe yaramaz ücretli poşet uygulaması.
doğayı korumak ile bizim memleketi yönetenleri aynı anda düşününce bi gülme geliyo zaten bana :)
sayaç okuma parası ne kadar saçma ise poşet parasıda o kadar saçma fakat elektrikte sayaç okuma ücreti ni yatırmassan elektriğin kesilir ama poşete çözüm bulmak kendi elimizde
insanlar herşeye tepki gösteriyor. ancak poşet parası saçma. sadece halkı yolmak söğüşlemek.