günlük aktivitelerim rutinleşti diyebilirim. uyandığım gibi bir sigara yakıyorum önce. gözlerimi açmaya çalışıyorum yavaş yavaş. ardından kısık sesle bir müzik açıyorum bana eşlik edecek şekilde. sıcak bir fincan kahvemi kalktigim gibi eksik etmiyorum yanımdan. sigaramın yanışını izlerken daldığım hayaller, aldığım kahve yudumlarına karışıp gidiyor adeta. kahvaltı yapamıyorum pek. uyandigim gibi zaten hicbir şey yiyemiyorum, en az 2 3 saat geçmesi gerekiyor üzerinden. sonrasında günün geriye kalanı bana kalıyor işte. genelde böyle tatil günleri bütün gün yatağıma uzanıp telefonumda vakit geçirmeyi tercih ediyorum. ya da sahile inip temiz temiz hava alayım diyorum. değişiyor yani hep. akşama kadar bu şekilde geçiyor zaman bir şekilde. ama sanırım vaktimin çoğu yatağımda geçiyor.
ben vaktinin çoğunu ev temizliği yaparak geçiriyorum genelde sabah kalktıktan sonra kahvaltı ardından ev temizliği yapıyorum ama sonra pamuk diye bir kedim var onunla uğraşıyorum geri kalan bölümünde de bizim bu internet sanal hastalığımız var ya işte onunla uğraşıyorum sürekli telefon internet facebook instagram sürekli bunlar yani başka artık hiçbirimizin hayatta bir şey kalmadı insanlara bakıyorum şöyle dolmuşta geçiyorlar kafalara eğik ellerinde telefon yolda yürüyorlar telefon biz ne olduk böyle nereye gidiyoruz telefonlar üretenlerin kendileri kullanmıyorlar ama biz kullanıyoruz bizim beynimiz geri leşiyor onlarınki ile birleşiyor