insanlar gün içerisinde sürekli belli işlerle meşgul oldukları için kafalarındaki sorunları kısa süreliğine de olsa unutuyorlar. ama gece olduğu zaman başını yastığa kpyupta kendisiyle yalnız kalınca o zaman unuttuğu herşey bir anda aklına geliyor. bu şekilde hep düşünüp duruyor. düşündükçe üzülüyor. çünkü genelde sorunşarını düşünüyor nasıl halledeceğini düşünüyor ama bir türlü sorunlar bitmiyor. böyle olması kişinin her gece düşünmesine ve üzülmesine neden olmaltadır.
bence insanlar hüzünlenmek için sessizliği yalnız kalmayı bekliyorlar gece sadece fazlasıyla insanı içine hapsediyor
gece hataları örter, gözyaşlarını siler, sessizce seni dinler. yanında olur, dostun olur, hüzünlenmek için ondan daha iyi bir zaman olabilir mi ki?
insandır hüzünlenmek için geceyi bekleyen şair ne güzel yazmış be.
bence insandır hüzünlenmek için geceyi bekleyen, sakinlik karanlığı bekleriz işlerimizin bitmesini bekleriz
insandır huzunlenmek için geceyi bekleyen. resmen dertlenmek icin zaman kovalıyoruz.
insanoğlu geceyi bekler güzünlenmek için, çünkü sabah insanlara güçsüz görünmek istemez.
insanı hüzünlendiren şey gene insandır. gece azalan iş stresi ve yoğunluğu insanlar arası ilişkilerimizi hatırlamamız ve düşünmemiz için bize zaman verir. gece çöken hüzünün sebebi bu bence.
bence insandır hüzünlenmek için geceyi bekleyen. çünkü insan oğlu güçsüz görünmeyi sevmez her daim güçlü olduğuna inandırmak ister herkesi gece yalnızlıktır ve hüzünlenmek hatta belki göz yaşı dökmek için en uygun zamandır. genellikle en derin yaralarım gece olduğunda düşer aklıma kimi zaman ağlarım kimi zaman nerede hata yaptığımı sorgularım geceyi gündüzden daha fazla severim bu yüzden
çok eski bi soz bu :d cevabı insandır huzunlenmek için geceyi bekleyen.
gecesi ayrı hüzün gündüzü ayrı hüzün
gecedir insanı hüzlendiren insandır hüzünlenmek için geçeyi bekleyen
gece gündüz fakketmez insan oğlu herhan hüzüne kapalbiri