çocukluğuma dair içimde hiç birşey kalmadı. ben çocukluğumda el ,bebek ,gül bebek büyüdüm yani. benim ailem benim istediğim herşeyimi aldılar. ve her istediğimi yaptılar onun için çok şanslıyım çocukken. onun için keşke hep çocuk kalsaydım diyorum.
bisiklete binmek içimde kalan bir ukte diyebilirim.. binmeyi biliyorum ama kendi bisikletim olsun isterdim.. bir de gitarım olsun istiyordum.. babam ikisi birden olmaz birini seç dedi.. bende gitarı seçtim.. babam bana almanya'dan gitar getirtti.. o yıllarda ülkemizde yoktu..
tabiki benimde içimde kalan şeyler oldu.küçükken çok fazla oyuncağa ve istediğim herşeye sahip değildim .oyuncağı olan bir sürü arkadasım oldu ve benim yoktu.içimde kalan tek şey diyebilirim.
her insan “keske cocuk kalsaydım!” derya ben hiç demedim. benim içimde ukte kaldı mutluluk. ben cocukken mutlu olamadım ve bu benim içime dert oldu. geriye dönsem düzelir mi dersen? düzelmez gene aynı olur.
babamın hiç bi zaman saçlarımı okşayıp benimle ilgilenmemesi içimde kaldı
sevdiğim kiza bir daha sarılamamak içimde kaldı.