yedigimiz dayakları hıcbızaman unutamıcaz sanırım o bile keyifliydi.
balkondan düştüğümü asla unutamıyorum nasıl unutayım
evet. birgün akşam yemeğimizi yedik. abimle babam televizyon izliyor, annem mutfakta bulaşık yıkıyor, bende odasının köşesinde arabalarınla oynarken, abimle babam maçta olan olayları arada kızıyorlardı, bir iki dakika geçti sesleri yükseldi ya gol oldu yada golü kaçırdılar bana bağırdılar diye bir kere baktım, bir daha ses yok sonra tekrar bağırdılar, yine bana bağırdılar diye baktım yine ses yok, sonucunda tekrar bağırınca bana bağırıyor diye ağlamıştım.
evden kaçmayı denemiştim kuzenle :)
çocukluğuma dair hiç bir şeyi unutmadım diyebilirim hangisini anlatayım ki