çocukken en çok eğlenmeyi gülmeyi o masumluğu ve saflığı çok özlüyorum. ozamanlar sorumluluklar yoktu . sorunlar sıkıntılar yoktu. anıları özlüyorum sokak sokak eglencelerimizi , arkadaşlarımla geçirdiğim o güzel çocuksu günleri çok özlüyorum .
sokakta delilerce oyun oynayıp koşuşturmak ve masumiyetimi özlüyorum.
çocukluğumdan bu yana özlemini çektiğim 2 şeyi sizinle paylaşayım. şimdi ilk olarak birincisini anlatayim. benim küçükken hep hayalini kurduğum bir şey var dı. yanlız bu çok da hani zor değil di ama benim o zamanlar yapamayacağım bir şey di. çünkü küçüktüm ve başkasının sözü ile hareket etmek zorun da idim. şimdi hayalimi size söyleyeyim. benim hayalim sabahları erken den kalkmadan öğlene kadar uyumaktı ve istediğim vakitte kalkıp kahvaltı yapmaktı ancak bunu dediğim gibi küçükken yapamazdım ve şuan yapabiliyorum çok şükür. ikinci bir hayalim de araba kullanmaktı bunu da küçükken yapamıyordum ve hayalini kuruyordum. çok şükür bunu da şimdi yapabiliyorum. herkese kolay gelsin. bol kazançlar.
çizgi filmlerin kalitelerinin düşürülmesi ile eskilere özlem ve kalite kokan oyunlar yerine bilgisayar oyunları
okul yıllarımı ve soba yanında ailecek oturduğum günleri çok özledim.
çocukluğumdan sabah erken saatlerinde uyanıp, televizyonu açarak çizgi film izlemekti.
birde her gün öğlen uykusuna yatıp, ikindin kalınca ikindin serinliğinde dışarıda mahalledeki çocuklarla oyun oynamak.
cocukluktan bu yana değil de çocukluğumdan en çok hayallerimi ve neşemi özledim.
harbyy diye bi çikolata vardı ve de çöp başı sohbetleri okulda iken