hatayı tek tarafa yüklemem. mantıklıca kendi hal hareketlerimi düşünürüm,karşı tarafın davranışlarını düşünürüm ve öyle olması gerektiğine karar verip önüme bakarım.
ortada bir yanlış varsa ya da size yanlış varmış hissi geliyorsa, belki de yanlış bir anlama, empati eksikliği vs. söz konusudur. dinimizde de ameller niyetlere göre iyi ya da kötü yönde belirlenir. o yüzden ikili ilişkilerde bu durumda niyet esas alınmalı, hemen her şeyi hata, yanlış, şu bu vs. diye yaftalamamalıdır. buradan hareketle insanların önce kendilerini değerlendirmeleri doğru olandır. karşınızdaki size uzak en yakın kendinizsinizdir.
ilk kendime bakarım düşünürüm bende hata var mı, sonra karşıdaki kişide ararım bu hatayı.
hatayı her iki tarafta da ararım. kimse hatasız bir kul değildir.
konuya olaya göre değişir bu kavram yapılan hatanin kökünde temelinde ben var isem tabi önce kendimde ararim
kendimde de değil başkasın da da değil hatayı akdeniz bölgesinde ararım ;))