kütüphane de unutamadığım an bir gün işte kitap aramaya gittim. kitaplara neyse bakıyorum. birden telefon sessiz de değilmiş. o an ezan okunacaktı, birden ezan programı bir çaldı nasıl kapattığımı bilmedim hemen kapattım.
bir gün işte kütüphanede ders çalışıyoruz arkadaşlarla sonra birden çok sıkıldım. ve dedim ki biraz kulaklığımı takıp müzik dinleyeyim. sonra taktıp kulaklığımı tam böyle şarkıyı açtım dinleyeceğim ses birden dışarı çıkmasın mı. bir de son sesti ve çalan şarkı da aaaaaa diye başlıyordu. nasıl kapattığımı bilemedim. çok utanmıştım. herkes bizim masaya doğru bakıyordu. ama tabi bir yandan da gül gül ölmüştük :)
matematik çalışırken genelde kulaklık takarak çalışırdım birgün kulaklığım bozuldu ben de kütüphane de ders çalışırken arkadaşım yanıma geldi ve ben onun kulaklığını telefonuma takıp başldım müzik dinlemeye arkadaşın kulklığının dilinden anlmadığım için kulaklığı biraz oynatınca swsi dışarıya verdi kapatmak için bir dakik boyunca uğraştım
evet kütüphanede yaşadığım çok komik bir olay var ve size anlata bilirim. o zamanlar samsung telefonu kullanıyorum ve telefonda sifre falan yok. arkadaşlarım ile kızılay'da bulunan kütüphaneye gitmek ve kitap okumak için buluştuk. doğan diye bir arkadaşım var benim telefonumu istedi. sonuçta 11 senelik kardeşim güvenerek verdim. gitmiş zil sesine çığlık sesi eklemiş. telefon çaldığında korkunç bir kadın çığlık sesi çıkıyor. kütüphaneye gidenler bilir giriş bölümde sessiz olmanızı ve telefonu sessize almanız istenir. benim telefon hala doğanda istedim sessize almak için "ben aldım knk merak etme." diyerek telefonu bana verdi. bende direk cebime koydum ve kütüphaneye girdik. neyse kitapları aldık okuyoruz kitapları falan doğan kendi telefonunu cıkardı ve beni aradı. o sessiz olan kütüphane bir anda çığlık sesleri ile yankılanıyor. bende anlamadım ilk başta ne olduğunu baktım bizim çocuklar gülüyorlar bende orada anladım. hemen meşgule attım bir daha yapmayın rezil oluyoruz diye uyarı yaptım ama dinlemediler. sürekli arıyorlar bende telefonu yen aldığım için sessize almayı bilmiyorum. herkes bize bakıyor gülüyorlar falan artık öyle bir ortam oldu ki millet kitapları bıraktı bize gülüyor. baya komik bir durumdu kütüphane diyince direk aklıma o geliyor. artık önünden bile geçmiyorum siz düşünün artık durumu. :))
aynı kitabı alabilmek tanımadığım biriyle yazı tura atmıştık kitabı o alnlmıştı
kütüphane de sabahladığım bir vakit,millete uykulu uykulu bakmış olduğum için psikolojik anlamda bitik bir gündü ve ilk kez kütüphane de sabahlamıştım.