evet tabiki de insanın bu hayatta vazgeçmeyeceği şeyler vardır. öncelikli olarak hiçbir kişi sevdiklerinden vazgeçemez..
illa oluyor insanın hayatta vazgeçmediği mesela annem ve sevdiğim kardeşimden vazgeçmem. çünkü illa insanın değer verdikleri var. benimki annem, sevdigim ve kardeşim.
insanların hayatında vazgecemedik sevdikleri eğlenceleri vardır tabiki hiç bir şeye anne ve babamı değişemem mesela iç bir aktifeteye ve iç bir maddiyata baglı spor zevkim olan top oynamayı değişemem mesela her insan a göre vazgeçemeyecegi bir şeyler bir şahıslar vardır illaki kimi ana baba der kim sevgili eş der kimi çoluk çocuk der
ailesinden ve özellikle çocuklarından vazgeçemez insan. inançlarından, umutlarından, sevdiklerinden... her insanın vazgeçemeyeceği bir şeylerin olması gerekir hayatta. bir şeylere öylesine tutkuyla bağlanamıyorsanız hayatta olmanın da pek bir anlamı yoktur.
annem ,babam ,kardeşlerim, eşim ve en önemlisi de canım, kanım, her şeyim canım oğlum dan asla vazgeçmem.
anne olmadan önce herşey herkes vazgeçilir diyordum ama anne olunca evladından asla vazgeçemeyeceğini insan anlıyor. dünyam benim evladım herşeyim.
vazgecemedikleri değil de vazgeçmek zorunda kaldıkları vardır. hayatta hiçbir şeye güvenmemek lazım.
insanın hayatta vazgeçemediği şeyler tabii ki de vardır bence. her şeyden önce tabii ki de ailesi olduğu kişileri hiçbir zaman onlardan vazgeçemeyeceğini düşünüyorum.