ben cocuklugumu çok özlüyorum aksamlari olurdu bizdaha sokakda oyun oynuyorduk mahalle arkadaşımız coktu onları özlüyorum birde bizlerin zamanında çocukluk çok farklıydı komşuluk vardı gidip rahatça oyun oynayabiliyorduk herkes birbirini taniyordu çok özlüyorum cocuklugumu keşke öğünler geri gelse başa donsem
çocukluğumu özlüyorum tabii ki çok güzeldise kimseyi kıskanmıyordu sadece oyunlar oynanılıyordu herkes saf temiz
çocukluğumu özlediğim zaman elbette olmuştur ama şuan da yaşadığım anı severek yaşıyorum. her yaşın mutluluğunu çıkaranlardanımdır. çocukluğun belkide tek özlediğim yanı saf ve masuf duruşumuzdur. insanlar büyüdükçe bu masumluklarını kaybediyorlar. masumluğun yerini artık kin ve nefret alıyor.
özlenmez mi ya o zaman herşey çok daha güzeldi. sokakta oyunlar oynardık. komşularımızın evine girer su içer yemek yerdik. güven vardı biz çocukken evladı gibi görürdü komşularımız bizleri. arkadaşlıklar çok güzeldi. kısacası biz küçükken herşey çok güzeldi.
hemde çook ozloyorum ah eski yıllar