normalde haksızlığa tahammül eden biri değilim. insanlara katlanmak zorunda kalıyorum tabi ki. katlanmak zorunda olmak hoşuma gitmiyor ama huzurumuz kaçmasın veya sorun çıkmasın diye katlanmak zorunda kalıyorum. katlanma durumunu özellikle sevdiklerim zarar görmesin onlar üzülmesin diye yapıyorum ama sonuç olarak en çok ben üzülüyorum. birilerine katlanma durumu çok can sıkıcı bu huyumdan vazgeçsem belki hayatım daha güzel olacak. bu zamana kadar fedakarlık yaptım ama zararlı hep ben çıktım en kısa zamanda bu huyumu yontsam iyi olacak.
tatsızlık olmaması ve mutsuz olmamak için bazı durumları idare etmek zorunda kalabiliyoruz.
standart bir hayat sürmek için. hayat kısa olabilir ama o kısa zamanda bize neler gösterir, yaşatır bilinmez. sefa çekmeden cefa olmaz. özellikle günümüzde ne kadar ekmek o kadar köfte olan bir devirde yaşıyoruz. biz henüz katlanabiliyorken bazı şeylere katlanamazsak ileride daha ağır bedeller ödemek zorunda kalıp, katlanamayacağımız daha zor şeylere katlanmakla imtihan olabiliriz.
o yüzden her şeyi kararında yaşamak gerekli diye düşünüyorum.
hayatın böyle kısa olması ve sonu olan bir şey olmasına rağmen bir şeylere katlanmamızın nedeni allah bizleri yaratıp dünyaya gönderdi imtihan için bu dünyada hayırlı işler yapmamız için yani bir takım şeylere katlanmamızın sebebi budur örneğin bir doktor doktor olmadan önce 6 yıl okuyup belli şartları yerine getirmesi gerekiyor çünkü o mesleği yapmak için bazı şeylere katlanıyor sonucunda ise milletine iyi şeyler yapıyor hastaları iyileştiriyor hem manevi açıdan hem maddi açıdan doyuma ulaşıyor bu yüzden bazı şeylere katlanmak gerekiyor
hayat kısa bir yerde olsa yaşamak güzel ve yaşamak için yani hayatın son bulacağı güne kadar gelmek için bazı şeylere katlanmak zorundayız. katlanmak istemiyoruz hatta katlanmaktan nefret edenler bile vardır ama mecburuz iste. yaşamın devam etmesi için ve bu hayatta kalmak için katlanmamız gereken şeyler var. ha mecburuz diyorum ama her şeyi göze alıyorum ve ölsem dahi umrumda olmaz düşüncesinde olursanız hiç bir şeye katlanmak zorunda değilsiniz. hayatınızdan vazgeçtiğiniz gün herşeye katlanmaktan da vazgeçebilirsiniz.
çoğu zaman huzurumuz kaçmasın diye bazı şeylere katlanmak durumunda kalabiliyoruz.bazen ihtiyacımız olduğu için işyerinde işverenimize katlanıyoruz bazen de sorun yaşasak da ailenizi düşündüğümüz için evde eşimize katlanıyoruz. sınırı aşmadığı sürece insan ilişkileri çoğu zaman fedakarlık ister ki hayatımızda yapayalnız kalmayalım. öyle zamanlar oluyor ki bazen yakınlarımız da bize katlanıyorlar zaten. evet hayat kısa kendimizi sıkıntıya sokup ödememiz gerekir ama fevri davranışlar sonucunda bazen kötü sonuçlarla da karşılaşabiliriz.